De assistenten van Paul McCarthy
Een beetje kunst laat je maken. Over de rol van de kunstenaar als architect of founding father of an idea. Over de kunstenaar die kunstenaars moet inhuren om de kunst te klaren.
“[But] in the 90’s, a new generation of artists, including Mr. Koons, Damien Hirst and Takashi Murakami, decided they could have it both ways: they could be Conceptualists who also created big, beautiful, expertly made objects — and they could commission others to produce them.”
Vroeger verzamelde despotische heersers van grote rijken dergelijke parafernalia. Nu ligt deze kitscherige megalomanie van Damien Hirst in het museum en is gebombardeerd tot kunst. Dat heet vooruitgang?
Sorry deze had natuurlijk bij Hirst gemoeten. De ingehuurde kunstenaars worden dan (tijdelijk) vaklieden. Geloof in het idee van de meester of ‘slechts’ gas in de tank drijft ze dan.
“”slechts” gas in de tank”, ?
zit er al een tijdje op om te kauwen maar sjokoola word het niet. zijn de despootiese megalomaanse parafernaliees u wellicht iets te veel geworden,?
‘brood op de plank’, mag ook als dat duidelijker is.
U spreekt uit ervaring?