Bruce Nauman bij Zomergasten

16 Comments

1. Hm, nee, inhoudelijk was het allemaal niet erg sterk wat Van Lieshout te vertellen had – zeggen kunstenaars dan niet meestal ‘maar daarom maak ik ook beelden”

2. Het propagandafilmpje uit SSSR was erg leuk.
   groet Dolf

3. Het gekoketteer van de presentator met zijn onwetendheid over beeldende kunst maakte de avond nogal vlak. Ik geloof dat Rembrandt zijn enige referentie is op kunstgebied. Iemand die zo slecht geinformeerd is, kan ook niet echt prikkelende vragen stellen.

   Wel goeie tv in komkommertijd met Bouncing Balls, McCarthy, blij graangeschep in Kolchoz-geluk, L.A. Raeven en de visionaire Oscar Niemeyer.

4. Het vreemdste was toch wel dat ie z’n werk als cynisch en sarcastisch zag… Toch zag ik geen ouwe verbitterde man.

5. Toch vond ik het goed wat van Lieshout vertelde, het heeft ook met attitude te maken. Als je laat zien dat je als kunstenaar ballen hebt ondanks de minimale kunst die je maakt vindt ik dat een prettig soort van commentaar. Als je als van Lieshout gewoon doet waarvan je vindt dat je het moet doen en dat niet met Franse filosofen weet te verantwoorden en daar ook nog voor uit komt is een pré, gezien het gelul wat andere kunstenaars soms produceren. Het helpt natuurlijk dat Joep eea ook nog goed doet!

6. kwestie van nog een minuutje doorvragen dacht ik steeds -dan was dat er vanzelf wel uit geknepen. maar avl te r kreeg ook alle ruimte om t er ook maar een beetje hobbyachtig bij te laten liggen. heb t na de ‘uitleg’ van de raevenzusjes maar gelaten voor wat t was. hopelijk is het volgende zondog ook zo’n lekker weer

7. Ik heb heel wat kunstenaars horen prtaen maar van Lieshout slaat alles, wat een oninteressante man.

8. Hij liet anders wel de ballen van een ander zien ….

9. niks online te bekijken, raar, vorige week met jeltje wel, of misschien nog wat geduld hebben? Of niet?

10. @Paul
    Een ding kun je Luyendijk niet verwijten, en dat is dat hij als niet ‘ingewijdene’, niet de juiste vragen zou stellen. Ik denk dat Van Lieshout in dat opzicht geen betere persoon tegenover zich had kunnen hebben, hij was helder, geinteresseerd, liet hem alle ruimte, maar stelde wel essentielle vragen voor een publiek dat zich terecht afvraagt waarom zij 4 min. lang voor Euro 2000 abonneegeld naar een paar bungelende ballen moeten kijken. Hoe dan ook, interessant of niet, eerlijk was het wel, van beide kanten, en dat was een plezier op zich.

    +het klompenfilmpje natuurlijk, dat was gewoon geniaal. Waarschijnlijk was het niet-kunstzinnige materiaal het meest interessante uit de getoonde fragmenten, hetgeen natuurlijk ook de charme van Van Lieshout is.

11. Het klompenfilmpje was te vet voor woorden! Alhoewel die Rusische musical ook niet mis was…

    Ben wel benieuwd of Joep niet stiekem toch dagelijks tv kijkt?

12. Ondanks de sympathie voor Van Lieshout vond ik het onvermogen om op de meest basale vragen een antwoord te kunnen formuleren onthutsend. Wat wel duidelijk werd is dat hij uiteindelijk een ‘goeie’ socialistische knaap met het hart op de juiste plek is en dat zijn gekoketteer met de meer duistere kanten zoals met Machiavelli en De Sade slechts een verduidelijking van het geperverteerd zijn van de socio-economische wereld waarin we leven. Een soort van Modern Times van Charles Chaplin meets Salo dus. Wat hij inhoudelijk over kunst niet kan uitleggen wordt wel duidelijk via zijn voorkeuren. En passant het klassieke beeld van de beeldhouwer totaal bevestigend: niet te moeilijk, handen uit de mouwen en vooral veel vrouwenadoratie, ook al niet erg opwindend dus.
    De weblogdichteid is overigens bijzonder groot alhier. Is een virtueel kunstpraatcafe misschien een idee?

13. Denk dat een deel van het oppervlakkige ook te wijten is aan de presentator – mensen zoals Van Dis of Connie Palmen zouden Van Lieshout niet zomaar weg hebben laten komen met zijn gemakkelijke antwoorden en one-liners. Blijft staan dat het goed was dat er eens (zij het slaapverwekkende) filmpjes als van McCarty en Naumann op televisie te zien waren.

14. Ik moet zeggen dat ik de oppervlakkigheid van Van Lieshout én van Luyendijk stuitend vond. De hoofdschuldige is natuurlijk de interveiwer, want hij had bij zowat iedere opmerking die VL maakte door kunnen vragen. Vooral het nietszeggende gegrinnik bij de USSR-propagandafilm getuigde van geen enkel historisch besef. Dat is zeker voor de interviewer een schande. In deze post-communistische tijd kún je niet meer genoegen nemen met de opmerkingen, en ik parafraseer: ik vind wat ze tonen mooi en iets in het communisme trekt me aan.
    De mogelijke vragen waren legio: Wát trekt je erin aan?; waarom vind je het mooi?; houd je van de idee dat iedereen gelijk zou moeten zijn?; wat vind je van het totale en algehele falen van deze systemen?; wat vind je van de idee dat comm. wellicht niet past bij de menselijke natuur?; wat vind je van het feit dat het filmpje in z’n geheel niet strookte met de werkelijkheid? etc, etc.
    Wat het sterkst de onwetendheid van VL en de oppervlakkigheid van L aantoonde was toen VL bekende dat hij benieuwd was hoe Nederland eruit zoui hebben gezien als het communistisch was geweest. De strekking was dat wij zoiets wél goed zouden kunnen regelen, want in landen als Cuba en China kon natuurlijk niets goed gaan (zijn woorden).
    Ongelovelijk: China, met een rijke cultuur en een sterke staatkundige traditie van duizenden jaren oud (ten overvloede: veel ouder dan de Nederlandse) zou zoiets als het communisme niet goed kunnen regelen? Laten we wel wezen: als China, met zijn rijke traditie van een sterke, goed georganiseerde staat en ‘naturlijke’ dienstbaarheid van het individu aan de Groep, het al niet kan, dan kan niemand het.

    Kortom, het was een stuitende vertoning van onwetendheid, waarbij de potentiële diepgang van de getoonde fragmenten het niveau van de gast en de presentator ver oversteeg.

    Joost

15. Joost mag volgend jaar zomergasten presenteren.

16. En ook als gast optreden.