Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

(onvoorwaardelijke liefde)

Soso lobi, onvolledig en vanuit de heup, maar wel lekker lang:

Alweer een paar dagen in de nieuwe tentoonstelling en terug van weggeweest. Hier nog een kleine opsomming van een groot project en een clash of culture tussen jong en academisch oud. Min of meer en zeker niet compleet, in random order:

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Arnold Schalks bereidt het dans/zangstuk van en met en door Alida Neslo en Cora Schmeiser voor

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Hier in actie – het door jeugdgevangenen geschreven ‘sroto’ (wat zowel sleutel als slot betekent).

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Casper Hoogzaad

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Met titellijst.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

En (detail van) buitenmuurschildering.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

De opening zelf was een groots en feestelijk feest waarbij kosten nog moeite gespaard bleven om de bank in het licht te zetten.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Thomas Meijer zu Schlochtern blonk uit als gastheer/ vertegenwoordiger van het Rotterdamse Centrum Beeldende Kunst, het uitwisselings-project als zodanig en de bank van Roberto Tjon a Meeuw in het bijzonder.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Waarna het aan de president van suriname was de kunstenaars vooral ook te noemen en danken.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

En het werk van bovengenoemde te tekenen op daarvoor bevestigde herinnerings-plaat.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

(Dat Tjon a Meeuws ‘Soso Lobi’ daarvoor even moest wijken, daar dit een té politiek getinte slogan scheen voor de organisatie, was een kleine voetnoot die nauwelijks met censuur te maken had. Maar voorlopig genoeg daarover.)

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Tijd voor een kleine walkthru met president Venetiaan.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Hier bij het decembermoorden herdenkingswerk van Kurt Nahar.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

(installatie detail)

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Uw correspondent te velde legt uit.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Op plank ‘miscommunicatie publicatie’, met liefde gefabriceerd door Oona voor ondergetekende onder de plank het zogenaamde sponsorblokje.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Mels van Zutphen fotografeert zijn wonderschone video.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Een vreemdsoortig document van het maken van een korjaal uit een boomstam gemengd met beelden van goud dat zijn weg op surrealistische wijze door het woud vindt.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Ellen Ligteringen

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Maakt eigenhandig voor bezoekers chocolade van begin tot eind en stressballen van heus eigenhandgemaakt kippenleer (!).

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

George Struikelblok, 200 kuikens in een hok met spiegels verteld iets over kinderen in weeshuizen.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Terwijl de kunstenaars elkaar en overige betrokkenen op informele wijze informeren over opgedane ervaringen, bevindingen en gerealiseerd werk na 2 jaar uitwisseling over en weer,

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

hier Risk Hazekamp die verteld over haar zoektocht,

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

en het werk,

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

staat op veilige afstand een gastcurator een onbegrijpelijk academisch stokpaardje over postkoloniale verhoudingen op te zetten..

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Siebe Thissen luistert.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Rotterdams trots in bange dagen Nafer Loves You popelt om in te grijpen.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Siebe Thissen denkt er het zijne van.

Waarna gelukkig weer genoeg anders te zien was, waaronder meer van de onvermoeibare Navin Nafer loves you Thakoer.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

En ook op verscheidene (en imaginaire) locaties in de stad.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Global market – cheap bargains – mega advantages!

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Ties ten Bosch demonstreert op schoolbordfitti zijn lijnenspel over kunst in Nederland, als performance.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Steve Ammersingh’s installatie behelst de hoopvolle restauratie van het oerwoud in schaalmodel. “Dat het vermogen tot zelfherstel moge blijken uit de groei van het onkruid.”

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Roberto Tjon a Meeuw werkt horizontaal.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Fatu bangi

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Republiek van Dani Djojoatmo.

Op locatie werk van Dhiradj Ramsamoedj.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Het huis van zijn grootmoeder als installatie.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Met zusje als boekenknecht van het aanstormend talent.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

En Hulya Yilmas als bezoek.

Terug in de expositieruimte van de bank

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Hulya, Robbins (hoofdrolspeler in haar ‘for Robbins’) en Rinaldo Klas.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Pierre Bong a Jan toont zelfgemaakt tattoo-pistool.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

President kijkt kunst af.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Het werkstuk over de vele zelfmoorden, van Ravi Rajcoomar.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Verlichting (detail).

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

Sri Irodikromo bevecht de wind op groot formaat in de tuin van de bank.

Ondertussen bij de DSB in Paramaribo

En toen snel het bos in voor een verkwikkende duik.

Paramaribo SPAN, in geheel 3 weken lang, t/m 21maart 2010.
Bent u in de buurt, dan zeker niet te missen!

artropa.nl

Vast meer later,
JJ

About Jeroen Jongeleen 131 Articles
Uw gelegenheidscorrespondent in den vreemde

50 Comments

  1. Mooi verslag, maar dan dit: “staat op veilige afstand een overmatig ongeinteresseerde gastcurator een slaapverwekkend misplaatst academisch edoch oubollig stokpaardje over postkoloniale verhoudingen op te zetten..” Dit is toch écht een misplaatste opmerking – de discussies over etnografie en postkolonialisme raakten de kern van de tentoonstelling weldegelijk. Natuurlijk, de persoonlijke relatie tussen curator en kunstenaars verdient geen schoonheidsprijs, maar een goede luisteraar kan er wel zijn/haar voordeel mee doen. De reactie getuigt van enige arrogantie en van een onwil zich te verhouden tot (machts)verschuivigen en andere perspectieven in de kunstkritiek en kunstgeschiedenis.

  2. @siebe /kan me voorstellen dat je je daar niet in kan vinden, daar jij niet bij alle incounters aanwezig bent geweest die in de aanloop van het tweede debat hebben plaatsgevonden en ik bovenstaande bevindingen tevens heb laten kleuren vanuit mijn en anderen hun ervaringen als deelnemend kunstenaars. daar waar de kunstenaars eerst een betoog houden over hun transculturele posities en ervaringen, en naderhand verscheidene malen in een stereotyperende (white-) ‘box’ worden gezet valt het mij moeilijk het anders te zien dan als hierboven beschreven.
    in een tentoonstelling die over overbruggingen gaat en notabene ‘span’ heet voelt het mij ongemakkelijk als een curator niet zozeer de gebouwde brug beschouwt alswel de in zijn ogen tegenovergestelde oevers.

    nb. ik ben me bewust dat van de in nederland woonachtige deelnemers andere werken gevraagd werden bij te dragen dan de in suriname wonende deelnemers en dit desgevolgd een grote valkuil maakt in het lezen van verschillende onderwerpen, maar hier vervolgens instappen is een tweede.

  3. Klopt, natuurlijk was ik lang niet overal bij en waarschijnlijk stapelden de ergernissen zich bij jullie op. Ik refereerde slechts aan de sprekers op zaterdag, waar interessante dingen werden gezegd en waar ik veel van leerde. Maar daardoor laat je je toch niet uit het veld slaan? Jullie maakten een superexpo. Die SPAN werkte prima.

  4. geheel mee eens, en een mooi tussenpunt!

    nb. hoop je van dienst te kunnen zijn met twee nieuwe jofele google zoekresultaten ;)

  5. @bob Thanks, dat was ook zeer duidelijk de bedoeling. Was een performance geinspireerd door de lezingen van Beuys….

    @siebe & jj
    Ik quote siebe:”de discussies over etnografie en postkolonialisme raakten de kern van de tentoonstelling weldegelijk” Dit zou inderdaad zo zijn als die discussie gevoerd werd. Maar de discussie van de afgelopen 2 weken ging niet over postkolonialisme. Daarvoor zul je toch ook je moeten verdiepen in beide zijden van het verhaal. De besproken curator, alsmede zijn door hem genodigde collega’s trokken snel conclusies zonder zich echt in het werk van ‘die andere’ kunstenaars te verdiepen.
    Ook in het stuk wat deze meneer geschreven heeft in het boek SPAN is trouwens al te lezen hoe hij meer op zoek is naar de tegenstellingen, in plaats van naar de dialoog te zoeken waar iedereen zo naarstig naar op zoek is, maar blijkbaar lijkt te missen.

    Als zij-instromer zie ik een groot verschil tussen de resultaten anderhalf jaar geleden en de resultaten nu binnen het projecten en in de belevingswereld van zowel Nederlandse als Surinaamse kunstenaars.Mag ik daar uit concluderen dat er wel degelijk sprak is geweest van een dialoog?

    Ik ben het wel met siebe eens dat er een geweldige expositie te zien is met werken waarvan je ze 3 jaar geleden nooit verwacht had. (Als ik het mag geloven van alle betrokken kunstenaars ;) )

  6. hier staat wat info:
    http://www.artropa.nl/
    en hier een en ander: http://www.desurinoemer.net/

    al met al is het een uitwisselingsproject tussen kunstenaars uit rotterdam en kusntenaars uit paramaribo, een aantal jaren geleden geboren uit een ontmoeting tussen de aan het rotterdamse kunstenaarsinitiatief duende gelieerde ralph van meijgaard en een aantal surinaamse kunstenaars in paramaribo.
    ralph heeft vervolgens contact gezocht met het centrum beeldende kunst zich bereid vond het project te initieren ism onder andere het fas, de kunstenaars federatie surinaamse en een aantal andere kunst-partijen aldaar.

  7. dat is geen antwoord op de vraag naar het waarom JJ :-) (maar ik zal de wwwws bekijken)
    nice report verder, ik proef de gepeperde bakbananen gewoon!

  8. ‘staat op veilige afstand een overmatig ongeinteresseerde gastcurator een slaapverwekkend en naar mijn mening misplaatst academisch edoch oubollig stokpaardje over postkoloniale verhoudingen op te zetten..’

    ten aanzien van deze opmerking: ik stel voor dat u de engels talige versie van het artikel van de co-curator in het SPAN boek eerst leest en daarna ook de paramaribo SPAN blog en de blog van de CO-curator. uw opmerking op deze pagina getuigt van onvolwassenheid en disrespekt voor de mening van een ander. uw alternatieve mening of inzichten had u ter plekke rationeel onderbouwd moeten uiteenzetten.
    de curator in kwestie is in het SPAN projekt betrokken om de Surinaamse kunstenaars te selekteren. wij hebben hem als zeer kundig, zeer respektvol, zeer attentief, en zeer opbouwend ervaren. zijn staat van dienst is verder niet te onderschatten, en om hem en zijn theorieen te typeren zoals u dat heeft gedaan reflekteert op uw onwetendheid en achterstallige kennis in deze.

  9. Daar sluit ik me bij aan. Laat dat ook een les zijn voor de volgende SPAN, dit keer in TENT te Rotterdam in september.

  10. volgens mij raken mensen overSPANnen……..lol

    dingen worden te snel op een geSPANnen voet gezet.

    zoals we in Su zeggen: No Span

  11. Ik denk dat jullie beter alleen de uitwissing tussen Rotterdam en Paramaribo (ArtroPa) moeten laten zien in Tent. Span is niet begrepen

  12. drie tips voor een eventuele uitwisseling in de toekomst:
    1. Lees “Allemaal anders denkenden” van Geert Hofstede ISBN 90 254 1985 2
    2. Cursus Engels spreken
    3. Training basale omgangsvormen “Hoe groet ik”

  13. e jreoen bla bla je gaat lekker met je siebe matie……..smijt die eene foto in de eeeter.
    big up mensen!!!haha

  14. Dat er teveel ontbreekt. Een gebrek is aan basale sociale vaardigheden bij een aantal deelnemers uit Rotterdam. Dat gevoelens op een andere manier botgevierd moeten worden.
    Niets wordt onderbouwd, een inhoudelijke discussie ontbreekt in het verslag. Het borstgeroffel, de stoere slang en keelklanken als reacties, bevorderen niet de communicatie. Kortom, dat er geen basis is voor een uitwisseling. Erg jammer, ik had meer verwacht.

  15. En wie is anonieme Ellen? Een (mi prachtig) sferisch beeldverslag mag je verwarren met inhoudelijke onderbouwing of anderszins, maar ik vind dat wat onnozel, naief, dom eigenlijk.

    Een gebrek aan basale sociale vaardigheden… tja… daar zeg je wat Ellen, Monique. Gebrek aan inzicht en kennis van zaken en een zekere vooringenomenheid vertroebelen wellicht de blik?

  16. @JB
    Inderdaad een mooi beeldverslag!
    Van wat?
    Een project
    Welk project?
    Een uitwisseling
    Wat hield die uitwisseling in?
    stilte………..
    Waarom de uitwisseling?
    stilte……………….
    En dan niet de co-curator gaan natrappen.
    Naief, dom, onnozel
    Je roept maar

  17. Ellen de inzet van trendbeheer is over het algemeen heel anders. Antwoorden op de vragen welk project, welke uitwisseling, waar gaat het over, daarvoor moet je bij de onderliggende sites zijn. Daar krijg je alle tekst en uitleg die je wenst – althans dat hoort zo.

    Wat je daar vervolgens weer niet ziet is een beeldverslag van wat er nu allemaal gebeurde. En dat kun je hier treffen sec: plaatje, naam, verwijzing. Een beeldverslag.

  18. ja mensen jullie gaan lekker zeker met deze heerlijke re-aties…….vooral jij ellen ga zo door…hahaa…..Het borstgeroffel, de stoere slang en keelklanken als reacties, bevorderen niet de communicatie. Kortom, dat er geen basis is voor een uitwisseling. Erg jammer, ik had meer verwacht.
    what tha fok??
    potje bek vechten ik ben AAN[bet in su…good 2 go]
    anny way party on

  19. navin heeft gelijk, rust, cool, relax, jullie doen zomaar zo hyper. verder ben ik het ook helemaal eens met monique.

  20. Ik dacht ik lees het niet goed,…. dus text ge copy-paste en dan verschijnt het …

    Coziers text nog niet gelezen, maar weet bijna zeker dat hij het hier over had:

    NL

    Arnold Schalks bereidt het dans/zangstuk van en met en door Alida Neslo en Cora Schmeiser voor
    Hier in actie – het door jeugdgevangenen geschreven ’sroto’ (wat zowel sleutel als slot betekent).
    Casper Hoogzaad Met titellijst.
    En (detail van) buitenmuurschildering.

    Thomas Meijer zu Schlochtern blonk uit als gastheer/ vertegenwoordiger van het Rotterdamse Centrum Beeldende Kunst , het uitwisselings-project als zodanig en de bank van Roberto Tjon a Meeuw in het bijzonder.

    SU; Waarna het aan de president van suriname was de kunstenaars vooral ook te noemen en danken. En het werk van bovengenoemde te tekenen op daarvoor bevestigde herinnerings-plaat.
    (Dat Tjon a Meeuws ‘Soso Lobi’ daarvoor even moest wijken, daar dit een té politiek getinte slogan scheen voor de organisatie, was een kleine voetnoot die nauwelijks met censuur te maken had. Maar voorlopig genoeg daarover.)
    Tijd voor een kleine walkthru met president Venetiaan.
    Hier bij het decembermoorden herdenkingswerk van Kurt Nahar.

    NL
    Op plank ‘miscommunicatie publicatie’, met liefde gefabriceerd door Oona voor ondergetekende onder de plank het zogenaamde sponsorblokje.
    Mels van Zutphen fotografeert zijn wonderschone video.
    Een vreemdsoortig document van het maken van een korjaal uit een boomstam gemengd met beelden van goud dat zijn weg op surrealistische wijze door het woud vindt.
    Ellen Ligteringen Maakt eigenhandig voor bezoekers chocolade van begin tot eind en stressballen van heus eigenhandgemaakt kippenleer (!).

    SU
    George Struikelblok , 200 kuikens in een hok met spiegels verteld iets over kinderen in weeshuizen.
    staat op veilige afstand een gastcurator een onbegrijpelijk academisch stokpaardje over postkoloniale verhoudingen op te zetten..

    NL
    Rotterdams trots in bange dagen Nafer Loves You popelt om in te grijpen.
    Siebe Thissen denkt er het zijne van.

    Waarna gelukkig weer genoeg anders te zien was, waaronder meer van de onvermoeibare Navin Nafer loves you Thakoer.
    En ook op verscheidene (en imaginaire) locaties in de stad.
    Global market – cheap bargains – mega advantages!

    Ties ten Bosch demonstreert op schoolbordfitti zijn
    lijnenspel over kunst in Nederland, als performance

    SU
    Steve Ammersingh’s installatie behelst de hoopvolle restauratie van het oerwoud in schaalmodel. “Dat het vermogen tot zelfherstel moge blijken uit de groei van het onkruid.”
    Roberto Tjon a Meeuw werkt horizontaal.

    Op locatie werk van Dhiradj Ramsamoedj.
    Het huis van zijn grootmoeder als installatie.
    Met zusje als boekenknecht van het aanstormend talent.
    En Hulya Yilmas als bezoek.
    Terug in de expositieruimte van de bank

    Pierre Bong a Jan toont zelfgemaakt tattoo-pistool.
    President kijkt kunst af.
    Het werkstuk over de vele zelfmoorden, van Ravi Rajcoomar
    Verlichting (detail).
    Sri Irodikromo bevecht de wind op groot formaat in de tuin van de bank.

    NL
    En toen snel het bos in voor een verkwikkende duik.

    WOW

  21. het idee om de ene kunstenaar in een SU label onder te brengen en het andere in een NL doos (“white box”) is nu net het achterhaalde probleem, charl. niet alleen gaat dat in harde zwart/wit lijnen allang niet meer op, het doet de werken simpelweg te kort. de gewraakte text over de gastcurator was wellicht niet de meest chique (en gaandeweg licht aangepast) maar in hoedanigheid naar mijn mening niet minder waar. de opgetrokken grenzen tussen verschillende culturen is er naar mijn mening een uit andere tijden. zo hebben bv. een groot aantal de ‘surinaamse kunstenaars’ lange tijd in nederland doorgebracht eveneals anderen in het bezit zijn van een nederlandse paspoort. de deelnemende rotterdammers in dit project zijn tegelijkertijd ook niet per definitie te schetsen als proto-nazeten van den kolonisatoren, een of twee wellicht daargelaten.. maar in iedergeval zeker niet als blut-und-boden rotterdammers in hart en nieren. zij kwamen uit alle windstreken om uiteindelijk hun werkplek te vinden in dit multiculturele broeinest, en hebben daar hun hart gevonden -zo goed en kwaad als dat kan, en dit vervolgens gebruiken als hun startpunt om de (internationale) wereld om hen heen te beschrijven of in iedergeval de plek waarin zij zichzelf zien (het locale in relatie tot het internationale en visa versa).

    zoals in de textuele toevoeging van charl naar boven komt is het niet uw gelegenheidscorrespondent die nationale labels aanbrengt bij verschillende deelnemers. de verdere toon in beschrijvingen mijn eigen verantwoordelijkheid en plezier. goede groet en succes ermee.

  22. Ik bedoel er zijn 100.000 inwoners in Suriname met een Nederlands paspoort zo ook ik.

  23. DE ISSUE is dat, niet tijdens het opbouwen en na de opening van de tentoonstelling een behoorlijke uitwisseling van gedachten en standpunten op gang kwam. Naar mijn mening had dat te maken met het beheersen van BASALE omgangsvormen bij een aantal deelnemers van Rotterdam. Ik heb daarover bij de organisatie van Rotterdam dag 1 melding gemaakt, dat ik een professionele houding verwachtte van de deelnemers. Kennelijk is dat niet helemaal gelukt.
    Maar goed er komt nog een evaluatie.
    Voor de rest ging het niet om White cube en Black cube. Deze polarisatie is wel heel gemakkelijk.

  24. Maar misschien moeten nu alle cliche’s op tafel ook die van charl l en van prepp

  25. Helaas kunnen we niet meer met knuppels achter elkaar aanjagen in de tuin van de DSB

  26. ik weet het niet hoor Ellen, maar naar mijn mening ging dit project, en dan heb ik het vooral over de pretext van de tentoonstelling nl. artropa, de uitwisseling tussen in rotterdam werkende kunstenaars en kunstenaars in paramaribo die de kans kregen over en weer te komen om mensen te ontmoeten en werk te maken. met knuppels achter elkaar rennen gaat wel heel ver af van waarover ik het in iedergeval wil hebben met de dingen die ik doe en zoek. dan liever een chocolade-eetwedstrijd
    ..of was het in deze niet bedoeld als een lichte slotzin?

  27. Ja een lichte slotzin. Ik bedoel het niet om elkaar te vernietigen, maar dat er ruimte kwam voor elkaar. Ruimte voor meer inhoudelijke zaken.

    Tot twee keer toe zijn inhoudelijke interessante momenten gestopt, zoals die van Chris Cozier bij het zwembad en tijdens de artconversation 27 februari toen het woord etnografie viel door de curator uit Puerto Rico.

    De analyse over het etnografische gehalte van sommige werken was ronduit interessant. Helaas werd deze uiteenzetting afgebroken en kreeg het niet de kans verder uiteengezet te worden.

    Het artikel van Nicholas Laughlin geeft inzichten in hoe beelden gevormd worden die betrekking hebben op de guyana’s. Een aanrader om ook te lezen. En ook de tekst van Chris Cozier in het boek.

    De tentoonstelling Paramaribo Span was niet alleen het resultaat van de uitwisseling ARTROPA!
    1) Het was een kado van de DSB Bank voor de samenleving
    2) Het was een tentoonstelling van werken die ontstaan zijn binnen het project Artropa
    3)Het was het tonen van jonge hedendaagse beeldende kunst in Suriname geplaatst in een caraibische context.

    Ellen

  28. Hi JJ,

    Het gaat niet over zwart-wit als Su-NL, maar om toon en beschrijving rondom Su en NLse mensen/werken en het reproduceren van stereotypische gedachten. Enkel verbaasd hier.

    SPAN is een supperspannende gebeurtenis waar men na jaren nog over praat waarschijnlijk. Taal (en foto’s) is alles wat zij die er niet bij zijn/waren hebben om een beeld te krijgen van de sfeer, inhoud etc. en er over na te denken. (en er geinformeerde dingen over te zeggen) Wanneer je het opschrijft staat het er en daar moet men het daar dan maar mee doen. Het fijne van online is dat een ieder die geinteresseerd is mee kan kijken, denken en geinspireerd kan raken op afstand.

    Bij deze dus bedankt voor je reactie.
    Soso Lobi, Tan Bun, C

  29. ik kijk absoluut uit naar een avondje in R-dam waarin de motivatie voor het in totaal 4 jaar durende ArtRoPa project, inclusief de Span activiteiten (met bevindingen!) door deelnemers en organisatie worden toegelicht. Gaat het CBK dat nog organiseren? Een ambtelijk initiatief, m.n. vanuit sociaal-politieke overwegingen, slaat vaker de plank mis. Je zou je moeten afvragen wat de houdbaarheid is van dergelijk ‘kunstbeleid’.
    @ charl l: reporters van Trendbeheer geven een persoonlijk verslag, zoals JB al schreef. Dat is ook de charme van Trendbeheer.

  30. heel gezellig JJ, maar wel jammer! Ik probeer het net op een hoger level te trekken.. maar wie weet, de vraag aan het CBK ligt er ;-)

  31. naast siebe en alle andere betrokkenen sta jij natuurlijk bovenaan de lijst met alle andere geinteresseerden ;)

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*