Mariëlle Buitendijk en Tanya Vogelzang @ Heden Den Haag

De tentoonstelling van Mariëlle Buitendijk en Tanya Vogelzang blinkt uit door een breed scala aan grijstinten.

www.heden.nl

Mariëlle Buitendijk is sinds de winst van de Koninklijke Prijs voor de Schilderkunst  in 2005 wel redelijk bekend. Destijds gebruikte ze de airbrushspuit voor grijstonige arena’s.

Hoewel haar werk redelijk los wordt opgezet valt al snel de overeenkomst met de fotografie op. Dankzij de blurry bewerking van het onderwerp refereert haar werk al snel aan een out of focus foto en ontstaat een raar soort van onrealistisch hyperrealisme. Dichtbij bestaat het werk uit korrelige structuur en verf, van iets verderaf lijkt valt de schildertoets vrijwel helemaal weg en lijkt het werk op een fotografische afdruk.

Bij Heden hangt een nieuwe serie die anders dan vroeger met de spuitbus zijn gemaakt. Het beeld wordt hierdoor iets losser.

Dat maakt de vorm van een voetbal stadion wat meer amorf dan de arena’s van vroeger.

In werken met stalen dakconstructies wordt de nieuwe techniek meer uitgebuit. Daar ontstaat een mooie wrijving tussen enerzijds een architectonisch strakke constructie en anderzijds een losse tekening.

Tanya Vogelzang is aanzienlijk minder bekend. Rob Knijn van Heden had haar sinds haar afstuderen in 1994 niet uit het oog verloren en trok haar en haar werk terug uit Marken richting Den Haag.

Ook Tanya speelt met het gegeven van de fotografie. Wat op het eerste gezicht heldere foto’s lijken van een filmset of een uitzicht op een treinstation blijken registraties te zijn van minutieus gevouwen en geplakte papieren modellen.

Als een Nederlandse Thomas Demand in zwart wit, maar dan zonder de politieke verwijzingen.

Dankzij de overeenkomstige grijstinten combineert het gemakkelijk met het werk van Mariëlle Buitendijk.

En dat ondanks dat het werk van Buitendijk een vlot geproduceerde indruk maakt, terwijl aan de maquettes van Vogelzang overduidelijk maanden gepiel ten grondslag ligt.

Naast het trapgat hangen de enige werken met een beetje kleur. Hierin is de fotografische perfectie van Vogelzang minder indrukwekkend aanwezig, maar het werk kan gerust zonder het visuele spierballenvertoon.

Voor wie niet bang is voor een beetje zwart wit, kijken!

Kan nog tot en met 26 maart.

http://heden.nl/programma#p81