Dagje cultuurhappen in het verre Amsterdam. Een queeste in drie of vier delen. Vandaag deel één: van Arti via Brakke Grond naar W139 naar Brakke Grond
Tentoonstelling The Gatewatcher in de ene helft van Arti onderzoekt de grenzen van gender in de westerse cultuur. Iets met breien, iets met baarden en hier en daar wat naakt.
Sterke opening met een mansgroot groepsportret van ontklede jongens van Katarzyna Kozyra
Moderne piëta van Mehdi-Georges Lahlou
‘Ceci n’est pas une muzelvrouw’ van Lahlou.
Overzicht.
Kleedjes/rode hakken van Mehdi-Georges Lahlou.
De tentoon beslaat slechts de helft van de ruimte en dat is jammer. Nu loopt het een beetje dood, een single issue verdiep had potentieel meer macht tot indruk gehad.
De linkerruimte (of rechts, als je andersom staat) herbergt Blauwdruk – De groeiende stad en hoe de mens zich hiertoe verhoudt.
Twee dingen vallen op: het paard van Palsgraaf (zou een leuk koppel vormen in één stal met Tink’s Little Pony en dan fokken en breeden maar) en het ontbreken van naambordjes.
Mooi werk van Aram Tanis maar dat zou zomaar van iemand anders kunnen zijn.
Tekenwerk van Tom T. Smit met opnieuw een Palsgraaf in beeld.
Voor Blauwdruk geldt hetzelfde als voor Gatewatcher: sterker als beide zalen voor één tentoonstelling gebruikt zouden zijn. Het voelt een beetje als òf Arti òf Amicitiae en niet als Arti et Amicitiae. En dat is jammer want in potentie zijn het twee keurige tentoonstellingen.
Beide tentoonstellingen nog tot 26-5.
Muurschilderingen Ammar Abo Bakr
Wat hoeken en stegen om bij de Brakke Grond een fraaie fototentoonstelling van Pauline Beugnies, Revolution of the Youth.
Foto’s horen in boekjes of op internet dat weet eenieder maar zo geprint en gehangen wordt er een drommels mooi verhaal verteld.
Vrijheidsboom Tahirplein het gelijkt wel kunst verdomme
Nu ja, mooi is niet juist gekwalificeerd.
Het is hardcore/heartcore, kleurrijk en verhalend.
Wonderschoon.
Deze foto gaat helemaal leven met het duidende onder/bijschrift.
Nog tot 27 mei. Doen is gaan zien als u op brakke grond bent.
brakkegrond.nl/pr[…]gnies/Revolution_of_the_Youth/
Bij W139 aangekomen…
Terug naar de Brakke Grond:
Moslim sisters in front of a poster supporting Palestine
En wat voor poster: het gelijkt wel eurotrash/slacker minimalism met een etnocultureel sausje, kan zo in een museum.
Deze tentoon dus.
Tevens maken ze bij De Brakke Grond fier reclame voor een aanstaand event. Iets met tekenen. Tekenen is groot en alom tegenwoordig tegenwoordig.
1000 tekeningen kopen, u leest er hier meer over:
“De opbrengsten gaan dit jaar naar Stichting FairPen, zij ontwikkelden een speciaal programma rond het maken van schoolkranten voor docenten en kinderen in Oeganda.”
brakkegrond.nl/programma[…]wings_/expo_sale_party/
Terug naar W139:
Nu ja whatever, Amsterdam heeft nog zoveel moois te bieden. Naar De Appel dan.
Om de hoek bij W139 zit Senatori.
Senatori is extreem klein geschapen en is op zoek naar compensatiedrang.
Van de vastgoedmaffia heeft hij een pand gekregen wat door de gemeente met liefde wordt gedoogd. Klein geschapen alfamannen krijgen alle ruimte in Amsterdam.
Om de hoek een enorme rij voor een tentoonstelling van wassen beelden van klein geschapen alfamannen.
2400 meter, gemiddelde wachttijd 123 minuten, toegangsprijs 35 euro. Zeg niet dat cultuur niet leeft in Amsterdam.
(Next: Foam doet ook popup, dat heet Foam en muziek. De Appel vertelt een mop in de kroeg. Wat bieden de galeries?)
Leave a Reply