Basel ging met de kunstbeurs naar Miami om daar een satelliet op te zetten, maar Miami kwam ook met haar eigen product naar Basel: de designbeurs Design Miami. Patrick Seguin toont hier – en aan de andere kant van de plas – steevast de architectonische magiër Jean Prouvé. Op de foto een model van een aluminium huis, gepresenteerd in het huis zelf 1 op 1.
(Een bericht van Robbert Roos)
(Deel I: Schaulager, Art Unlimited, Art Statements)
De hoofdbeurs, Unlimited, Statements: het was nog steeds niet voldoende voor de Art Basel organisatie, dus werd een paar jaar geleden Art Parcours opgezet, met kunst in oude gebouwen in een gebiedje in de binnenstad.
Claude Lévéque maakte een monument voor de sleurhut.
Aleksandra Mir doet Gabriel Orozco’s versmalde Citroën dunnetjes over (zij gebruikt een Fiat 600).
Los Carpinteros voorzien in kerkbezoek.
Pawel Althamer concurreert met de klassieken
Zoals aan het begin gezegd, zetten de Baseler kunstinstituten hun beste beentje voor. De Kunsthalle Basel komt dit keer met Craigie Horsfield en Paul Sietsema.
Horsfield heeft fantastische diepzwarte, diepmelancholische foto’s gemaakt. Maar iemand had hem moeten vertellen dat het transponeren van beelden naar megalappen tapijt een slecht idee was. Überkitsch.
Paul Sietsema heeft zo’n tentoonstelling waarvan de ‘betekenis’ van de wanden giert, maar waar je uiteindelijk niets van snapt als je de catalogus niet leest. Deze zeilboten hebben ieder een eigen jaartal. U mag het zeggen.
Voor de hipste kunst (en meest conceptuele) is de oude Warteck Brauerei aan de Burgweg een vertrouwd station met de ‘Liste’. Kruipen en sluipen langs trappen en door geheimzinnige gangetjes op zoek naar de nieuwe talenten.
Antonis Donef @ The Breeder
Glas-in-lood mag weer. Heilige Nadia van Cristi Pogacean bij een Roemeense galerie.
Leopold Kessler is een prankster.
Martin Van Zomeren legt Nuur uit.
Deborah Ligoria assembleert. (Bij Francesca-Minini.)
Zeer fraai mozaïek van Christian Friedrich bij Wilfried Lentz.
Kara Uzelman regelt de ontvangst voor haar transistor (deed Mona Hatoum niet ook ooit zoiets?)
Op Liste mag Osama wel: Lucie Fontaine maakt er een Ravensburger van.
Intrigerend werk Maarten Overdijk bij Jeanine Hofland
Niet ver van Liste ligt het Tinguely Museum. Een overzicht van Vladimir Tatlin ditmaal. Heel fijn.
Originele modellen Monument voor de Derde Internationale.
Eén op één Reconstructies van eind twintigste eeuw
Naast de beroemde toren zijn er volop reliëfs, schilderijen, tekeningen en theaterontwerpen te zien.
Ineens ga je twijfelen. Kunstwerk? Nee, gewoon een museum dat met transport bezig is.
Een locale kunstclub breide een sjaal voor een rugleuning.
Met het pontje naar de overkant!!!
En als je dan alles in de binnenstad hebt gehad, is het tijd om de bedevaartstocht naar Riehen te maken voor een bezoek aan de Beyeler Foundation, het summum voor een museumgebouw, met een fabuleuze collectie. Hoogtepunt ditmaal een zaal met zeker acht Rothko’s waartussen een stuk of zes Giacometti-scupturen. Wat een heerlijke combinatie.
Het gebouw, ontworpen door Renzo Piano.
Philippe Parreno heeft er een kleine solo. Binnen mocht je niet fotograferen. Buiten deze echo’s van waterlelies (binnen twee films)
Jeff Koons in Beyeler??? Hmmm. Te zien zijn de objecten uit zijn diverse ‘toy’-series (al ontbrak het meest cruciale beeld: het stainless steel konijn). Er zit sleet op Koons. Groot is niet altijd beter. In de achtervijver een bosje blauwe bloemen.
Binnen mocht je nog steeds niet fotograferen. Dan maar door de achterruit.
(Een bericht van Robbert Roos)
http://www.designboom.com/weblog/cat/10/view/21800/jeff-koons-at-the-beyeler-foundation.html