About [Redactie] 9040 Articles
Berichten in Trendbeheer kort en ingezonden verslagen van gelegenheidscorrespondenten.
Website

23 Comments

  2. Oef, pijnlijk! Ik ga er vanuit dat er geen sprake is van vermengde belangen, maar het lijkt mij niet verkeerd als scouts bij voorbaat van de longlist uitgesloten worden.
    Overigens twee van de 3 Haagse kunstenaars op de longlist komen uit de stal van LfhGwr; mede-eigenaar RobertJan Verhagen was een van de scouts…. En zo zijn er ongetwijfeld meer relaties te vinden. Het is misschien onvermijdelijk.
    Het idee van een grote groep scouts die een longlist aanlegt illustreert de behoefte van Mondriaan Fonds om de boel open te breken, draagvlak te verbreden en transparanter te zijn. Maar dankzij die transparantie wordt de soms enge verwevenheid van belangen wel zichtbaar. En daar ligt, mijns inziens, de kern van het probleem. Liever een volstrekt open beoordeling door juryleden die ver over hun eigen schaduw heenstappen in volstrekte afzondering en door duisternis omgeven, dan een het etaleren van – ongetwijfeld niet kwaad bedoelde -‘kortzichtigheid’.

  3. Nah heb je echt uit eigen stal Sarah Carlier en Marleen Sleeuwits gescout RobertJan Verhagen? Is dat niet erg doorzichtig?

    Maar Arno een scout heeft altijd verbanden, de kunstwereld is superklein. Het is het ingebakken nadeel van peer review; ons kent ons.

    Voor de VK beeldende kunstprijs (scouten is daarbij gelijk nomineren dus niet ondergebracht in een longlist als hierboven, vermeende belangen komen sneller bovendrijven) nomineerde ik Zoro Feigl die ik toevallig *niet* persoonlijk kende. (Nu wel overigens; hij kwam buurten op Re:Rotterdam.) Maar dat is eerder regel dan uitzondering. Ik bedoel: of je werkt ermee of het is een ateliergenoot of – en dat kan natuurlijk ook als je iemand goed vindt – je hebt werk van hem of haar, je sprak hem of haar eerder, maakte een tentoonstelling met etc etc. Anyways – ik denk eerder dat je iemand die je nomineert altijd al kent.

    Als jij gevraagd was te scouten – geen gekke vraag – zou je dan weigeren op grond van potentieel vermengd belang en zou dan niet iedere scout zich de haren uit het hoofd moeten trekken?

    Er zijn bijna net zoveel scouts als genomineerden ik trek zo virtuele lijntjes tussen lijst a en lijst b maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Zou leuk zijn als het openbaar was. (Biscotti scout Biscotti hehe)

    En jury in het duister – daar speelt zulks opeens niet bij? Die kunnen (wel) over igen schaduw heenstappen en open beoordelen?

  4. JB heeft gelijk, het is bijna onmogelijk het veld te volgen zonder bij kunstenaars betrokken te raken. Terwijl je in dit soort aktiviteiten toch mensen nodig hebt die zich bewegen, met enig overzicht en die zich niet alleen in de geijkte instituten oriënteren. Waar het om gaat is dat je “over je eigen schaduw heen stapt” en met enige distantie (in een duistere retraite?) je keuzes beargumenteert.

  5. Bij volledige transparantie zou je ook bekend kunnen maken wie door wie is voorgedragen.
    Ben wel nieuwsgierig.

  6. Verbanden is niet hetzelfde als belangen, Jeroen.
    Je hebt gelijk met je opmerking over het ingebakken nadeel van peer review. Ik suggereer overigens allerminst dat ik daar vanaf wil. Vraag me met bovenstaande reactie af of transparantie (o.a. brede groep scouts) wel de oplossing is om achterdocht en het vermoeden van belangenverstrengeling te vermijden.
    Mijn laatste afweging is een zuiver theoretische. Ik wil in geen geval suggereren dat jurering die zich aan onze blik onttrekt per definitie zuiver en vrij van belangen is. Ik bedoelde meer: “als je dan toch moet kiezen,…”

  8. Beste RT. Onze Remco Torenbosch is in dit geval genomineerd door Rossella Biscotti, dus deze vlieger gaat in dit geval niet op. Over Rossella gesproken, zie update Prix de Rome longlist:

    “Aangezien Rosella Biscotti reeds in 2009 een Basisprijs Prix de Rome ontving, zal haar werk niet door de jury worden beoordeeld.”

  9. Hoewel ik de meeste geselecteerde kunstenaars best waardeer, dacht ik ook wel duidelijk te zien wie bij wie hoorde. Ik stelde mij ook wel de vraag of de brede selectiecommissie niet in meerderheid gezwicht was voor vrienden en zakenrelaties ipv voor het kijken voorbij de eigen horizon. Een wijze blik over de hoofden van persoonlijke relaties hoort een beetje bij een dergelijke verantwoordelijkheid, toch?

    Misschien volgende keer inderdaad de individuele keuzes publiceren.

  10. omschrijf:”kijken voorbij de eigen horizon”
    hier wordt toch niet gesuggereerd dat de scouts slechts vrienden en familie hebben genomineerd hoop ik . dat zou pas getuigen van “kijken binnen de eigen horizon”EVDL.

  12. Het gebruiken van een grote groep scouts zal toch überhaupt niet als doel dienen om transparanter te zijn? Ik kan me voorstellen dat het alleen bedoeld is om zich te verzekeren van een, letterlijk, lange lijst van deelnemers nu de open inschrijving wegvalt. Als het echt de bedoeling was om open en transparant te zijn dan zou idd ook bekend gemaakt worden wie wie had voorgedragen, ipv deze gesluierde gang van zaken.

  13. @kd: Zeker niet ‘slechts’
    Dat zou inderdaad getuigen van de creatieve uitdrukking ‘kijken binnen de eigen horizon’, vandaar de gekozen uitdrukking met tegenovergestelde betekenis.

  14. Wat Kees ook stelt, het is bijna onmogelijk om iemand voor te dragen die je niet persoonlijk kent. Ik zelf ben voorgedragen door iemand die ik totaal niet kende.
    Het openbaar maken van wie wie heeft voorgedragen zou misplaatst zijn daar het ook de gewichtigheden van de voordragers in het schaal zou betrekken. Dan gaat het er ineens toe doen wie door wie is voorgedragen. De intentie is geweest om scouts te hebben uit diverse lagen en bewegingen en ik denk dat vooral dat een hele winst is. Dat je dan iemand uit je eigen veld voordraagt is dan een risico maar je moet ergens beginnen. Het blijft mensenwerk en is in die zin altijd verdacht te maken.
    (Overigens vind ik dat Biscotti wel beoordeeld had mogen worden als dat was omdat ze zowel voordrager was als genomineerde, dat hoeft elkaar niet te bijten).

  15. Misschien is het ook een idee de keuze van de scouts publiek te verantwoorden en die vervolgens hun kandidaten te laten beargumenteren. Met die stappen krijg je wel een aardige kontekst van de genomineerden. Vervolgens moet ook de keuze van de shortlist publiek verantwoord worden en na een dergelijk transparant proces kunnen wij ons ook weer druk gaan maken, want tobben blijft het toch!

  16. Het is niet meer dan logisch dat de juryleden een persoonlijke voorkeur hebben en die ook ventileren. Daar is ook niets mis mee en uiteindelijk kan er maar 1 winnen dus zo ver gaat de invloed van de afzonderlijke leden nou ook weer niet.

  17. inderdaad unicorn
    beetje zuur sfeertje hier , er staan een paar erg goede kandidaten tussen. laten we het daar liever over hebben.
    niks geen getob. leve de prix de rome!

  18. @David. Als er binnen de kunstwereld intern eens een keer kritiek wordt gespuid, wordt er direct weer geroepen van “zuur sfeertje” en “rancuneus”, etc. Je kunt er op wachten.. Ik heb niet direct een mening over bovenstaande en als oude knar heb ik er al helemaal geen belangen bij. Maar wel vindt ik, dat prima is, als er binnen de kunstwereld kritiek geuit kan en mag worden. Het komt ook de openheid ten goede en het sfeertje wordt iets minder benauwd, ipv dat een ieder er wel gedachten over heeft, maar het “not done” is er iets over te zeggen. Ik vindt zo’n opmerking als “zuur sfeertje” daarom nogal ongepast. De discussie vindt ik overigens verre van rancuneus en zuur, maar dat terzijde. Een vrij fatsoenlijke discussie.. Een belangrijk punt van kritiek op toekenningen van beurzen en prijzen afgelopen 2 jaar vanuit de overheid en samenleving ging juist over die vermeende belangenverstrengelingen!

  19. Jeetje, jongens! Waar hebben we het over! Zij hebben dankzij vele scouts een erg diverse lijst van namen gekregen. Met 50 kunstenaars is het een erg lange lijst bovendien. De kans dat hierdor iemand de Prix de Rome gaat winnen die slechts door vriendschappelijke banden op deze lijst staat, is vrijwel nihil.

    Voorheen werdt jou (anoniem) ingestuurd werk trouwens ook beoordeeld door een jury. Mits jou werk reeds bekend was, had je toen eveneens duidelijk een streepje voor. (Of juist niet, dan kan natuurlijk ook nog.) Dit resulteerde vaak in een enorme lijst van Rijksacademie-alumni. Ook hier kon je vraagtekens bij plaatsen.
    Maar dit soort discussie is inherent aan prijzen en jurys. En heeft ook weer iets goeds. Zo krijg je tenslotte de nodige rumour. Wat altijd goed is voor iedereen die bij een dergelijke prijs betrokken is.

  20. @david
    ” er staan een paar erg goede kandidaten tussen. laten we het daar liever over hebben”

    Go ahead, make my day, brand maar los. Ik ben benieuwd.

    @Niek
    Dat openbaarmaking teveel scoutsgewicht in de schaal zou leggen, ik denk dat dat wel meevalt. Jij weet wie jou heeft voorgedragen en van diverse anderen weet ik dat nu ook. Alleen zingt er ook van alles rond zoals bv RT. Onuitgesproken dwarsverbanden zou je ook gewoon mee kunnen geven. Lijkt me niets mis mee. Eerder iets om trots op te zijn. Zowel scout als genomineerde. Mbt Carlier/Sleeuwits heb ik nog niets bevestigd gekregen, maar ik heb geen reden om Arno in twijfel te trekken. Als je een winkel hebt, dan spelen er belangen, waar in andere gevallen sprake zou kunnen zijn van gewone ‘vriendjespolitiek’ (Tussen aanhalingstekens gezet, nare term, niet perse negatief op te vatten.) te weten ‘ik ken jou en ik volg je al jaren en je maakt geweldig werk’

    iig ik ben benieuwd naar de shortlist – lijkt me een forse klus, ga er maar aanstaan…

  21. Wat naar mijn idee bijzonder was aan de wedstrijd, was dat je als kunstenaar jezelf kon nomineren. Het klopt misschien wel dat het nodig was iets te veranderen, maar iedere keer een presentatie in een goed museum met een groot bereik zou denk ik ook al helpen. De wedstrijd bestaat al sinds de 19e eeuw, maar persoonlijk ervaar ik deze niet als iets met traditie, vooral doordat de presentatie zo inconsistent gebeurt. Ik heb de prijsuitreiking vorige keer bijgewoond en het was echt een beetje genant, vooral ook terugkijkend met de kennis van nu over alle ontwikkelingen die vlak daarna in een stroomversnelling kwamen. Een prijs moet toch een respectabel instituut zijn? De Prix de Rome is dat simpelweg niet, hoe fantastisch het werk van de genomineerden en winnaars over het algemeen ook is. Wat er nu gebeurt is een ‘disempowerment’ van de individuele kunstenaar om een probleem op te lossen dat naar mijn idee niet samenhangt met de selectieprocedure.

    Overigens, voor de genomineerden: van harte gefeliciteerd! Voor zover ik jullie werk ken staan jullie helemaal terecht op de lijst en jullie zullen begrijpen dat ik alleen uit afgunst spreek.

  22. @ Sjoerd
    Precies, het was bijzonder dat een kunstenaar zichzelf kon nomineren. En ondanks het feit dat we eigenlijk weten hoe jureren voor deze jaargang ging, een bijkomend voordeel van het zichzelf kunnen nomineren was dat volksstammen kunstenaars konden dromen van deze prijs. Daar lijkt met de komst van scouts een einde aan.
    Men weet nu dat je flink moet werken aan naamsbekendheid en cultureel ondernemerschap, wil je op de longlist komen?

  23. Je kon jezelf aanmelden. Nomineren is iets anders. En netwerken moest je altijd al, toch?

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*