Een paviljoen met prachtig houten klankbord van Dré Wapenaar. Ga in het midden zitten en twee vleugels verklanken je van oksel to knie. Nog de hele maand september concerten.
De mistcompositie van Edwin van der Heide is het mooiste dat Dordtyart nu te bieden heeft. Fog Sound Environment op de landtong.
Niet alleen fraai op een nazomerdag al is het contrast sunny outside / misty inside dan het grootst.
Uitkijkpunt Observatorium – dat lijkt haast dubbelop – overgebracht uit kunstroute van de Emscher in het Ruhrgebied. Warten Auf den Fluss.
Staalplaat maakt van de hele hal een grote geluidsinstallatie. Elk half uur bonkende grafherrie van een tigtal trillende dozen in de nok.
Ronald Schimmel met een theater en een film.
Peter Vink met “vijfhonderd propellors” aan het dak. Haast lichaamseigen aan het gebouw.
Pieterjan Ginckels (saillant detail: het kleine huisje is de maximaal toegestane maat tuinhuis als getimmerte in Nederland, de sculptuur de vergunningloze maxmaat in België. Dan weet je weer waarom België vol staat met lelijke zut maar je verzucht gelijk de Neerlandse ambtelijke regeldrift.)
Pieterjan Ginckels van binnen.
Marije Vogelzang‘s Teardrop is een ingewikkelde smaaksensatieconstructie voor twee personen. Iets met touwtjes, klederdracht, druptechniek en een open mond.
Marije Vogelzang met een pastasauna. Natte rug van stoom van de kokende pasta – zweet het van je af.
Elodie Hiryczuk & Sjoerd van Oevelen
Leonard van Munster hiphoprobot
Maar ook een fijn eiland van zijn hand.
En een groenaardige verrijdbare poppenkast.
Ronald van der Meijs met een getijdenorgel. Toonhoogte orgelfluit is dobberbepaald.
Yichun bouwt een stad van draad.
En doet dat met Koreaanse traptechniek.
Wie nog niet ging: gaan en wie al kwam – herbezoekt Dordtyart. Minimaal jaarlijks. Het is een geweldige plek met grote eigenheid.
Nog geopend tot 6 oktober.
Dit zie je in Den Haag nou nooit. Wat een breed gebied bestrijkt Trendbeheer trouwens. Klasse!
yi-chun komt uit Taiwan.
Link naar Peter Vink: http://www.petervink.nl