Zomaar een zaterdag kunst in Berlijn. Afgelopen weekend opende in het grote luxe Captain Petzel de tentoonstelling I cannot repeat what I hear. Een zeer poëtische tentoonstelling van Natalie Czech. Op dezelfde avond opende in het veel kleinere, maar zeker niet minder interessante, door kunstenaars gerunde Kreuzberg Pavillion een groepstentoonstelling onder de naam Ich beobachte Dich. Een verslag van twee werelden in Berlijn.
(een bericht van Ties Ten Bosch.
De avond kwam wat langzaam op gang in het grote Captain Petzel, gesitueerd in een prachtig paviljoen aan de Karl Marx Allee. Hier geen fietsen voor de deur, maar gasten goed gekleed per auto.
Dat het een ietwat stijve bedoening was, is te zien aan de drukte aan de bar. Dan maar eens gaan kijken naar wat er te zien is.
Het werk van Natalie Czech bestormt sinds enkele jaren de belangrijkste kunstruimtes in Duitsland. Haar sterk poëtische werk bestaat veelal uit combinaties van foto’s en text waaruit gedichten van bekende en minder bekende dichters zijn gedestilleerd. Zo ook in dit werk uit de serie A poem by repitition naar een gedicht van Gertrude Stein.
…naar Gregory Corso.
En mijn favoriet van deze tentoonstelling, naar Emmet Williams.
Interessant, maar ook wel een beetje eentonig werk dat je na een uurtje wel gezien hebt. En omdat het aan de bar maar niet op gang wilde komen, snel door naar het tweede deel van de avond. Een bezoek aan Kreuzberg Pavillion. Een kleine tentoonstellingsruimte in een pand dat elke zaterdag avond een andere tentoonstelling heeft en op werkdagen wordt gebruikt door andere bedrijfjes die in het weekend de ruimte weer vrij moeten maken. Deze avond een tentoonstelling van gastcurator Anne Naundorf onder de titel Ich beobachte Dich, een kleine tentoonstelling over bespieden en bespied worden.
Hundewege van Jens Klein, een selectie van foto’s uit het Stasi-archief; spionage foto’s van mensen die hun hond uitlaten. Een indrukwekkend werk uit een serie van vier werken over het dagelijks leven achter het voormalige ijzeren gordijn.
Franziska Beilfuss bewerkte een Japans kamerscherm met tekeningen over Japanse opvattingen als het gaat om privacy en ideeën over dat wat publiek en privé is.
In haar eenvoudig sterke video laat Rosa Lübbe diverse bewoners van een voormalige DDR-flat aan het woord over de geschiedenis van een stuk land waar sinds kort het nieuwe hoofdkantoor van de Duitse geheime dienst ligt. Zienswijzen van verschillende generaties bewoners creëren samen een gemeenschappelijk geheugen over een bijzonder plek.
Bekeken worden of bekijken in het werk van Florian Schramm, een serie werken waarin hij in het geheim foto’s maakt van zaalwachten in diverse grote musea.
En tot slot, om bij deze expo maar even compleet te zijn, het ietwat saaie werk van Markus Draper. Een werk over Horst Herold, voormalig president van de Bundeskriminalamt (1972-1981) die in zijn tijd door zijn Marxistische opvattingen nogal controversieel was. Iets wat uit het werk niet helemaal naar voren kwam, waardoor de begeleidende tekst zeker nodig was.
Twee zeer verschillende tentoonstellingen, totaal andere werelden, waarbij ik gelukkig de juiste volgorde heb genomen om de avond af te sluiten aan een geïmproviseerde bar, compleet met soep, zoute sticks en goedkoop bier.
Mocht je op een zaterdagavond in Berlijn zijn, dan is Kreuzberg Pavillion bijna elke week een interessante plek om heen te gaan. En voor Captain Petzel, tja, waarschijnlijk zal Natalie Czech binnenkort ook wel eens in een of ander belangrijk instituut in Nederland te zien zijn.
Leave a Reply