Barok minimalisme is briljant gemunt. Het kinkt wervender dan slacker minimalism, waar toch dezelfde plant in de hoek staat, de zelfde bal papier is verfrommeld, dezelfde schoenen zijn afgetrapt. Continentale eurotrash edoch met Cubaanse roots.
De tegenstelling met de wervelende David Bade is treffend. Het is een uitstekende tentoonstelling. Maar niet helemaal mijn soort kunst.
smak.be/tentoonstelling.php?la=nl&y=&tid=&t=&id=580
Fotogeniek is het wel.
Potloodlijnen de grote zaal rond.
Sterk beeld van dollarbiljet met spiegels.
Ik denk dat curatoren leeg lopen omdat het zo herkenbaar is als kunst.
En die pen…
…die schoenen: er is vast steevast iets diepzinnigs mee gedaan. Wellicht wandelde een onderdrukte ermee van onrecht naar onrecht. Dat zou het werk een enorme sociaal-politieke dimensie geven.
Een eigentijdse toren van Babel.
Potten intern gestapeld. Serialiteit die je bij Martin Creed zou verwachten. Visueel sterk werk…
…wat voor veel beelden geldt. Maar ik vraag me af: zou je het werk in het echt moeten zien, of volstaan deze snapshots? Ik denk het laatste. Het is werk dat je als je het ontmoet al kent van internet.
Bijzonder straf is het openingsbeeld. En het is eigenlijk niet fraai dat te verraden. Wij verwachten ondergelopen kelders of anderszins wateroverlast met deze pompende vrachtwagen en generator voor de deur.
Het is een plantje dat zo water krijgt.
Nog tot 21 september.
Het heeft wel iet weg van Navid Nuur, maar dan zonder het alchimistische element. Of zit ik er nu helemaal naast?