- Guillermo Mora
De gebruikelijke heerlijke verlichting na de druk van de kunstbeurs, het vrolijker, diverser en dwarser van poppositions. In een aftands flatgebouw, waar kantoorruimte gymlokaal ontmoet en alles alles behalve whitespace ademt, het nivo wisselt – dat is niet anders op de beurs – maar waar wel de hoogtepuntjes te vinden zijn.
Het bier was op zondag eind van de middag en dat is goed/slecht nieuws.
Hybryde schilderijen Guillermo Mora bij Formato Comodo.
Intrigrerend fetish objectje op rommelmuur Miquel Mont.
Macarena Ruiz Tagle met efemeer/voorspelbaar werk bij Nowak/Mayhew.
Metaminimalisme van Alexandre Lavet. Leeg gefotoshopte feed Contemporary Art Daily.
En dan overal onzichtbaar restmateriaal; spijkers van grafiet.
Weggeveegd zand op de vloer, zorgvuldig nagetekend bonnetje aankoop rheinzand
En porseleinen verfspatters bij de buren.
Centraal een vogelkooi van None Footbal Club, Get A Booby Job, Abel Nicosdriou Project.
Mooie fotosculptuur Hana Miletic bij Riot uit Gent.
Burnrate met topwerk.
Aan gort geslagen flatscreens maken de mooiste screensavers; Rafael Rozendaal en gelijken kunnen wel inpakken. Dit is echt digitale kunst. Hardcore over the top, de esthethiek van anti. Postpuberaal, glibberig, maar fijn contrasterend met echte digitalia. Eat this, jodi.
The kids love it. In de weer met revolvers als hamers. Jeugdige timmervreugd als performatief bonusmomentje.
Omdat het eigenlijk te ver gaat en weinig hoogstaand is toch vooral hartverwarmend door het sublieme resultaat. Je staat uiteindelijk bewonderend naar stukke TV’s te koekeloeren.
Het speels anarchisme doet vooral deugd naast het preciese institutioneel intellectualisme van bijvoorbeeld Alexandre Lavet. Dan is deze leegte poëtischer en minder problematisch.
Fijn. Vreugde in mijn hoofd. En het mooiste moet nog komen.
Stippen plakken voor geld. Jonathon Keats bij AC Institute. Tja.
Manual copy club: een steevast niet precies hertekend circeltje, altijd net te hoog, te laag, te klein of te groot. Onbekend van wie bij waar.
Absoluut hoogtepunt: geweldige installatie Michiel Hilbrink bij P/////akt. Zintuigelijk geheel met de ruimte.
Potentieel lastig is wel dat even verder in de ruimte schijnbaar familiair werk getoond wordt. Speelse sculpturen van Johan Gelper bij Galerie OMS Pradhan.
Name says all naast de leeg gedronken bar.
Behendig houtsnijwerk.
Ook al goed/intrigrerend: Elise Berkvens bij […]
Schilderijen Magda Amarioarei
Tekeningen Bernardo Robles Hidalgo bij O O O
Ook al heel fraai: latex afgietsels Ken Sortais bij Straat Gallery.
Op de twee verdiep een verzameling werk uit de collectie van een handvol grootverzamelaars. Heel fijn ingezet, het idee is goed, de uitwerking mislukt. Helaas niet goed gepresenteerd.
Alles geanonimiseerd helpt niemand. In een ordner valt wellicht terug te puzzelen wat van wie is, maar geen kunstenaar heeft baat bij deze uitstalling.
Dit staat dan weer wel fraai.
Verzamelpret versus verzamelwoede: wie het weet mag het zeggen.
En op de topverdiep werk van ondermeer Astrid Mingels met Steye Felix bij Eightfold.
En Tim Hollander bij Rianne Groen
Een beurs kunt u gerust missen, maar zo’n aanhangend festijn loont de moeite. Een aanhangend festijn wordt evenwel veelal parallel aan een beurs geprogrammeerd. Zou het niet sec de moeite lonen, of speelt het gebrek aan volk dan nog meer parten? Binnen de festivalisering van de maatschappij hoort alles natuurlijk tegelijk. Dat je lekker veel kunt missen.
Fijn om geweest te zijn.
ja jongens, crapstraction in al zijn hedendaagsheid. Wanneer gaan we weer wat leuks bedenken
“crapstraction in al zijn hedendaagsheid” die is geweldig Peter, neem ik gaarne van je over. Ik ga je eens mailen over je tweede zin. Blijft dat ik hier meer plezier vind dan op de beurs, en u?