- Dat is alvast een fijne binnenkomer, nog steeds zijn er instellingen waar het verboden is (Fotomuseum Rotterdam kom er maar in).
Met Do It heeft de Kunsthal Rotterdam deze zomer een potentiële publiekstrekker in huis. Deze reizende tentoonstelling is in 1993 door stercurator Hans Ulrich Obrist bedacht als een serie door kunstenaars bedachte instructies voor het maken van een kunstwerk die overal ter wereld kunnen worden uitgevoerd. Inmiddels telt Do It 250 verschillende instructies en doet het voor de tweede keer Nederland aan.
Opmerkelijk veel typografische oplossingen in deze editie. De vorige Nederlandse Do It (MU Eindhoven, 2013) miste ik helaas, ben wel nieuwsgierig naar de verschillen in uitvoering tussen beide tentoonstellingsplekken.
Bij binnenkomst de restanten van het openingsfeest. ‘Bouw een feestje’, de instructie van Amalia Pica uit 2012.
Luuk Bode trok de middelste lijn (ongeveer in het midden van de muur, zwart en niet recht) van Sol LeWitt.
Mooi om te zien hoe de rechte lijn van Bode volledig ontspoort door toedoen van het publiek.
80 kilo snoep van de lokale snoepboer, natuurlijk van Jamin, Félix-González-Torres.
Koen Taselaar en Thomas Trum blazen een muur weg zoals in 1997 bevolen door Marjetica Potrč.
Daan den Houter plakt een tafel aan de lucht (Darren Bader, 2012).
Wat jammer is is dat De Kunsthal bij lang niet alle werken vermeldt wat de instructie is, daardoor blijven een aantal werken voor de toeschouwer toch wat vrijblijvend. Bruce Tsai, een van de mensen achter Opperclaes, doet Cesare Pietroiusti.
Typografisch prachtbeeld in beweging van Studio Spass alleen ook hier geen idee wat de instructie van Robert Barry was.
Het afgescheurde vel neemt u mee naar huis maar u mag ze ook achter laten op de vloer.
Lekker rommelig, het Doe-het-zelf-museumproject van Jimmie Durham uit 1996.
Tacita Dean, Hoe je op een zonnige dag een klavertje vier vindt (2002).
Met daarachter een wensboom (1996) van Yoko Ono als levensgroot ganzenbord door Arno Coenen, Iris Roskam en Abner Preis.
Guido de Boer doet een Hannah Weinberger uit 2012.
Johan Moorman schildert Tino Seghal: “Je doet het allemaal al (2002).”
André Smits doet het vooral zelf, al jaren op reis in een onmogelijke poging alle kunstenaars in de wereld te fotograferen. Minstens zo mooi als de foto’s zijn de getekende weekagenda’s en zijn muurschilderingen. Wat bij de lijn van Bode/LeWitt zo mooi werkte, de inbreng van het publiek, is hier vooral storend.
Leuk detail is de Gouden Pijl in Dresden, in 2013 fietste ik er dagelijks langs op weg richting atelier.
Job Wouters kiest Jonathan Horowitz “twee dingen die vergelijkbaar en/of verschillend zijn”(2012).
Met daartegenover Jonas Mekas‘ “beweeg je vinger elke ochtend één minuut op en neer”(1996) uitgevoerd door Vincent de Boer.
Geweldige videodocumentatie van het openingsfeestje zoals opgedragen door Amalia Pica.
Links een prachtmuurtje Etel Adnan uitgevoerd door Dre Urhahn en Jeroen Koolhaas: “Pak de bovenste kleur van de stapel en plaats het naast een vlak dat er al hangt” (2012).
T/m 30 augustus a.s.
Kunsthal.nl/22-778-do-it-Kunsthal-Rotterdam-.html
Loop na afloop nog even de hoek om voor Parra in het groot.
Eveneens t/m 30 augustus a.s.
Leave a Reply