“Overheden vragen van organisaties die zij ondersteunen, dat een redelijk percentage naar de kunstenaars doorvloeit (hettrickle down principe). Dit onderzoek toont nogmaals aan dat er in realiteit veeleer sprake is van een trickle up principe: kunstenaars gaan in een bijberoep geld verdienen dat zij investeren in hun praktijk en waar ook uitnodigende instanties baat bij hebben. Het geld vloeit naar boven, de organisaties in.”
“We hebben hier te maken met een grote beroepsgroep die het hoofd amper boven water kan houden, die in zijn groei wordt geremd door een systeem waarin mensen niet betaald worden voor het werk dat ze leveren bij grote en kleine instellingen, en dat moeten compenseren met een andere baan. Terwijl andere partijen die bij deze organisaties betrokken zijn, zeer vaak wel betaald worden. […] Velen ervaren de situatie toch als een enorme institutionele strijkstok waaraan het leeuwendeel van de financiële middelen blijft plakken.”
Nu ook in zijn geheel online bij auteur Maaike Lauwaert, het artikel dat ze eerder dit jaar schreef over haar onderzoek naar de inkomenspositie van beeldend kunstenaars in Nederland en Vlaanderen.
Leave a Reply