Strak gelegd tapijt tot aan het plafond en een tweetal houtjes op een microfoonstandaard wekken een eerste indruk dat 1646 is omgebouwd tot geluidstudio.
Een white cube was nog nooit zo blauw, de geur bij binnenkomst is overweldigend, alsof u de lokale tapijthal binnenstapt. Door het tapijt verandert de akoestiek in 1646 behoorlijk, u hoort uzelf niet lopen bijvoorbeeld.
Tori Wrånes, links op bovenstaande foto, weet buitengewoon geestig over haar werk te spreken. Ook vanavond, vrijdag 30 oktober, tijdens de opening is ze van de partij.
Een van de hoogtepunten van het jaar.
T/m 29 november a.s.
Eigenlijk niet te fotograferen, van teveel blauw raakte de lichtsensor in mijn camera dusdanig in de war dat u het best zelf kan gaan kijken.
Ingegraven, het geluid van de voormalige misthoorn uit Wrånes geboortedorp Kristiansand in Noorwegen.
Bovenstaand blauw doet meer recht aan de muren zoals ze nu bij 1646 te zien, en te ruiken, zijn.
In het grote gebaar staan er verspreid door de ruimte een aantal kleinere sculpturen en hangen er schilderijen.
Allemaal vrij intuïtief en op de tast gemaakt.
Een van een tweetal roterende schilderijen.
Opening vanavond, vrijdag 30 oktober, daarna nog te zien t/m 29 november a.s.
Leave a Reply