Onder de noemer HNGRKLP is de Nederlandse kunstenaar Ronald Noorman te gast bij de Kristof De Clercq gallery te Gent. Wat die titel ons wil meegeven, is me een vraagteken, maar op een of andere manier lijkt het me fijn de titel mysterieus te houden. Zo is zijn werk ook tenslotte. Werk op bescheiden spaarzaam formaat.
(een bericht van Hilde van Canneyt)
Deze tekenaar pur sang, moet ons weten te verleiden met niet meer dan enkele potlood-, houtskool-, waterverf- of pastellijnen. En vlakken. Veelal zwart/wit, af en toe kleur als ? Als wat? Als trigger? Uit noodzaak? Want niks lijkt me bedacht bij Noorman. Die spanning versus uitbundige bewegingen, het rusteloze, die weerhaken, het repetitieve,… Zelfs bij nader onderzoek, kan je hem op geen systeem(ke) betrappen. Toch trekken zijn werken ons aan. Gewoonweg: de tekeningen trekken aan ons. Een directe referentie naar de werkelijkheid valt er niet te ontwaren.
Bewust herlees ik pas achteraf het interview met HVC. Mijn frank valt: het zijn suggesties van een landschap. Met het landschap komt natuurlijk elke kunstenaar weg. En een landschap kan onze gemoederen nooit dimmen. Immers: elk landschap is het zien waard.
Noorman is aangetrokken door het directe van het medium. De afstand tussen de gedachte, de handbeweging en het teken dat op papier verschijnt, is minimaal, zowel in tijd als ruimte. Een onrechtstreekse vertaling van wat er zich op zijn horizonlijn afspeelt. Poëzie versus landschap.
Titels horen hier ook niet thuis. Een titel zou de werken alleen maar ontkrachten. Want de kracht zit ‘m net in zijn en onze eigen blikkracht. En in zijn calvinistische manier van werken. Want té makkelijk staat niet in zijn woordenboek. En voelen we ook aan in zijn werk. Het is méér. Er is meer.
Met een krachtige hand + krachtige plasticiteit in enkele eenvoudige lijnen en vlakken er zo mee wegkomen: hoedje af! Of hoe eenvoud versus intuïtiviteit in de kunst niet passé is. Kracht, passie en poëzie: meer moet dat niet zijn.
t.e.m. 17 april 2016. Tichelrei 82. Open van woe t.e.m. zo van 14 tot 18u.
Hongerklop, een term uit het wielrennen misschien.