Fuchs @ Stedelijk

stedelijk 2016-07-28 042

Zwanenzang voor de kelderzaal – die gaat op de schop, wordt toonzaal snuisterijen van toen – en wellicht ook voor de oude vos: Opwinding is de titel van de bloemlezing aankopen Stedelijk. Schuimbekken hoorde ik vaak aangedragen als meer passend alternatief, waar ik zelf opteer voor Nostalgie: zo maakten ze vroeger tentoonstellingen. Dat doen ze niet meer. En misschien is dat maar goed ook.

stedelijk 2016-07-28 048

Een grote stapeling van bekenden. Niets mis mee als het klopt, als het past, het dwarse hangen waar Fuchs een meester in was. Maar het klopt vaker niet dan wel en dat stemt treurig.

stedelijk 2016-07-28 050

Er is evenwel veel te zien en ook veel fraais te zien. Hoe langer ik er rondliep, hoe aangenamer het mij werd. Een vreemd gevoel van vertrouwdheid. Van herzien.

stedelijk 2016-07-28 055

Zoals deze Richard Paul Lohse. Anonieme schenking 2003. (Hoe zou dat zijn gegaan: witte envelop met schilderij erin, het is niet zo groot, te vondeling gelaten bij de balie? Briefje derbij – hang maar op…)

stedelijk 2016-07-28 058

En dit rijtje schilderijen is leuk niet steriel gehangen. Een beetje zoals in de kunstuitleen ja. Maar de gewoonheid daarvan stemt ook vrolijk.

stedelijk 2016-07-28 059

Hier mag de Robert Ryman tussenuit en het muurtje Andre ervoor weg.

stedelijk 2016-07-28 067

stedelijk 2016-07-28 068

Het is vol, erg vol. Kan niet anders zeggen. Precies gehangen wellicht, maar met weinig ademruimte, afstand.

stedelijk 2016-07-28 073

Leuk, Marien Schouten.

stedelijk 2016-07-28 075

Wat zou een tentoonstelling alleen mislukte aankopen opleveren? De dooskoppentrits van Katharina Sieverding is een fraai specimen.

stedelijk 2016-07-28 072

Secuur naast Dibbets en Hirst, Fuchs herkent plattitude met de ogen toe, hier wordt een statement gemaakt. Alleen – die fijne Polke hangt er zo verloren tussen, de grote spijtoptant van de hele tentoonstelling. Hang je die niet goed, mag je niet door naar de volgende ronde.

stedelijk 2016-07-28 077

En zo gaat het nog even door. Wildhangerij.

stedelijk 2016-07-28 080

En het is een misvatting dat je bij veelvuldig muurwerk ook iets in de weg moet zetten. Of leggen zoals hier.

Opwinding heet de tentoonstelling. Voluit “Over de OPWINDING bij het eerste zien”. Wat bijna lasterlijk is. Een veertigtal jaren herhaling van zetten.

En toch…

Nostalgie betreft niet alleen het weerzien met toppers van toen, zijn toppers, de mannen (allemaal mannen) die hij mede groot maakte en zij hem.

Nostalgie vooral ook bij mijzelf – going back to Van Abbe, mijn eerste confrontatie met kunst die er bij mij toe deed, de zomeropstelling 1983, op reprise daar in 2010. Bescheiden naambordjes. Gewoon spannend geplaatste kunstwerken. Een tentoonstelling die staat als een huis. Het kàn wel. (En daar hing die aardappel van Polke wel oké.)

Fuchs laatste hangt nog slechts tot 2 oktober. Bij bij Voorlinden hangt zijn bloemlezing Elsworth Kelly fenomenaal te wezen.

stedelijk.nl/tentoonstellingen/opwinding

Essay over de tentoonstelling door Rudy Fuchs:
stedelijk.nl/upload/SM%20OPWINDING_24mei.pdf (PDF)

About Jeroen Bosch 4765 Articles
Smaakmakend sinds jaar en dag: onafhankelijk kunstenaar, tentoonstellingmaker, trendbeheerder en oprichter art agent orange, artist run art agency. Eigen werk onder jeroenbosch.com Meer info zie trendbeheer.com/jeroen-bosch

3 Comments

  1. zo zie je maar: more is less
    en toch blijft geschiedenis het leukste onderdeel van de kunst
    knap wel hoe lang de werkelijkheid buiten de deur is gehouden
    (Avery Preesman heeft het niet gered zo te zien)

  2. Wat een etaleurs-gelul, zeg ! En dan ziet meta-inrichter de stoelen nog over het hoofd. Zoals GS de werkelijkheid niet ziet in Carl Andre.

  3. etaleren is een werkwoord
    kan je op afgerekend worden
    zeker #jesuisetaleur RF
    dit oogt al bijna zo lullig als materieschilderen
    ieder zijn eigen werkelijkheid
    vergeet vooral de parketvloer niet
    there is no such thing as a specific object

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*