Multimediaal kunstenaar Anna Lange (NL 1969) is dezer dagen te gast in de Bruthaus Gallery te Waregem, onder de titel van haar huidig project From Sideway Scenery: Dusk or dawn, dat als uitgangspunt ‘de radicale verandering in het landschap door de aanleg van een snelweg’ heeft. Aanleiding: als zesjarige zag Lange hoe het familiegrondstuk doormidden werd gesneden door de aanleg van die snelweg, wat de omgeving radicaal veranderde: boerderijen verdwenen en er kwam een vuilnisbelt en een bordeel in de plaats.
Het tweede deel van de titel slaat op de gemaakte keuze van werken uit dit meerjarig project, wat ontegensprekelijk verwijst naar een toestand van schemer; verschijnen versus verdwijnen. In de begeleidende folder van de galerie lezen we: ‘De botsing tussen commerciële expansie en angst voor verandering, vooruitgang en stilstand, positivisme en magie, wordt in Anna’s nieuwe scenario naar een hoogtepunt gevoerd. Tijdens het werken hieraan ontstonden in een golf van inspiratie een reeks installaties, foto’s en objecten. We zien onder meer enkele beeldenensembles waarin neon is verwerkt.’
(een bericht van Hilde Van Canneyt)
Anna Lange pinnen op een specialisatie is een understatement. Ze schrijft, fotografeert, maakt films, creëert licht- en geluidinstallaties en is ook niet vies van performances. (En dat laatste kan je ook letterlijk nemen, want haar leven en werk is voor haar een absolute eenheid.) Media worden gebruikt welke ze meent te moeten inzetten voor een bepaald werk. Voor die keuzestress benijdt ze schilders, hoewel die grammatica dan anderzijds volgens haar teveel aan banden wordt gelegd.
Welke werken zien we concreet in de nieuw uitgebreide Bruthaus Gallery?
De installatie Sideway Scenery concipieerde Anna Lange met A.F.Th. van der Heijden. We aanschouwen: twee omgekeerd aan de haak hangende hazen, rechts tegen de muur staand, een sjalonstok en daaronder in rode nylon de streep tekst – Motel, Money, Murder, Madness – uit de song L.A. Woman van legendarische muziekgroep The Doors.
Een tweede montage – nu onder de noemer Sideway Scenery II – bracht ze in samenwerking met muzikant Lou Reed. De strofe uit de song Venus in Furs van The Velvet Underground, vloeide er in blauwe neon uit. We lezen de poëtische woorden: ‘I am tired, I am weary. I could sleep for a thousand years, a thousand dreams that would awake me. Different colors made of tears.’ Het is terug een associatieve installatie, weder met een omgekeerd hangende haas boven een oude gobelin.
Een derde grotere installatie is Pass thru Fire: zes met het gezicht naar de muur gestapelde schilderijen staan nonchalant op de grond , met links op kniehoogte de blauwe neontekst.
Kleinere vereenvoudigderde beeldenensembles zijn Registered Trademark en Copyright. Eerstgenoemde is een gewei van een eland, met erboven een neon ‘R’, als registered trademark-symbool. Copyright is een ander subtiel werk. Een oud fiets-racestuur en zadel, naar de sculptuur van Picasso. Naar ik las zijn het bestaande authentieke erfstukken, dieren en fragmenten uit de wereld van de snelweg, alsook hebben de getoonde beelden het verschijnen en verdwijnen van herinneringen gemeen.
De films bundelde Anna Lange onder de titel XENIA a Topophony. Het is haar betrachting dat iedereen kan meestappen in de films die we in BruthausGallery te zien krijgen, ze vraagt ons gewoon om ons over te geven, écht te kijken en niet te zappen. De kunstenaar toont de films onder de noemer filmgedichten, waar iedere seconde er dan ook toe doet. We zien achtereenvolgens de films XENIA I, II en III (met als soundtrack gecomponeerde muziek van Louis Andriessen), alsook de stomme film Space Patatoes, over een vaarwel aan een verloren levenswijze. En ja: aardappeleters gaan op ruimtevaart! Verder passeert ook Corpus Christi – de favoriete film van Jan Hoet, de revue. De film Moons Dark brengt ons dan weder in een toestand van luciditeit.
De expo brengt een fijn proevertje van Anna Lange’s oeuvre. In één ruk is het allemaal niet te vatten, maar graag meer van dat!
Een deel van de expo trekt na de Nieuwjaarsbubbels naar galerie Zerp in Rotterdam.
Het interview met Anna Lange is te lezen op Hildevancanneyt.blogspot.nl/2016/12/interview-met-anna-lange.html
Leave a Reply