Met de beste wensen;
Mijn geannoteerde jaaroverzicht in beeld en link:
Verkoop van het jaar: Hadassah Emmerich, Cold Shoulder Series, meesterwerk van de beste schilder van Nederland verkocht aan het mooiste museum van Nederland, Museum Voorlinden
Tentoonstelling van het jaar bij These Things Take Time in Gent: We march backwards, moving sideways, into the future van Wim de Pauw. Als buitengemeen inspirerend voor eigen werk ervaren. Jamaar jij schildert toch niet?! Jawel, niet direct in de klassieke zin, met verf en zo, maar wel met kladderatsch de basics van 2D lijst frame muur werk dat alleen over zichzelf gaat met een fotografische reproducerende touch en vooral veel gemier in de marge, detailwerk.
- Het gaat om die ene meest rechts
Niet reproduceerbaar werk van het jaar: Marielle Buitendijk mailde me dat ze ‘een van haar beste werken ooit’ had gemaakt. Als iemand zoiets over zichzelf schrijft, is dat meestal wel waar.
Niet te reproduceren, jammer omdat ik het hier graag met u deel, maar tegelijk een pré: echt werk dat zich niet laat vatten maar wat je fysiek moet ondergaan. Hij gaat onder de scanner. U moet en kunt me op mijn woord geloven. Later te zien op een internet bij u in de buurt en juni volgend jaar waarschijnlijk IRL bij C&H Gallery in Amsterdam. Of maak een afspraak.
Parts Projects van het jaar: Een hoge mate van wow, knettervet. Bob Law & Jos van Merendonk. Overigens – Robert Holyhead mocht er ook zijn.
- Groen Jos van Merendonk, midden Kirstin Arndt, voor sculptuur Wim de Pauw
Kunstenaar-curator van het jaar: Dat waren er twee – Jan Willem van Welzenis en Arjan Janssen maakten From Scratch bij Pictura. Alwaar weerom Wim de Pauw en Jos van Merendonk van de partij waren.
Tentoonstelling van het jaar overall: Dat was zonder enige twijfel die van Alt Bosch in het Wilde Weten.
Meer info hier en hier beeld van de VIP-preview.
Jongste assistent-curator van het jaar: Dat was Felix Bosch AKA de koning van de kruislijnlaser. Als opbouwmedewerker onmisbaar.
Museum van het jaar is Voorlinden maar… : Topcurator Suzanne Swarts heeft met Full Moon een overbluffend eenvoudige tentoonstelling gemaakt, spraakmakend precies en soepel tegelijk.
Muzikale ontdekking van het jaar: William Onyeabor. Luister twintig seconden naar de herhalingsdrift van de knettervette afrotronische casio beeps van When the Going is Smooth & Good en u zult met mij vragen: wie is William Onyeabor?
Mooiste oude werk met touw van Zoro Feigl op zijn solo bij de Verbeke’s Loop: een waterval van touw. Knetterhard.
Recensie van het jaar: Hans den Hartog Jager over Jordan Wolfson in het Stedelijk. Bijna niemand kan zo inclusief schrijven: en beschrijvend en beschouwend, retorisch sterk, onderbouwd en ook nog eens to the point en aangenaam om te lezen.
(Overigens denk ik dat Poppy van Zoro Feigl in de collectie van het Stedelijk moet. Een iconisch werk van een betoverend kunstenaar. Mooi naast Wolfson en Tinguely en vanzelfsprekend op zijn plaats.)
Werk van Anouk Griffioen op Navigating The Imaginary dat niet verkocht is: Waar haar formaten redelijk extreem zijn tot supersize is dit prachtige Sekelele tussen alle royaal geproportioneerde warme broodjes een van de weinige meer toegangkelijke in size en prijs en tegelijk een van haar besten; het verbaast me dat het gewoon nog verkrijgbaar is.
Mooiste foto van Otani Nieuwenhuize: deze uit Dejima – al zijn bijna alle dubbels van een fascinerende esthetiek. Na succestour van de serie in Japan in Tokyo en Fukuoka in 2017 in een museum in Nederland.
Project van Maurice Bogaert waar we van gaan horen in 2017: Plan Speer, een bewerking van Bernlefs De ruïnebouwer, een meertrapsraket en een project dat zich over jaren uitstrekt en in meerdere modules op verschillende plekken te zien zal zijn culminerend in een grote museumshow in 2018/2019.
Post van het jaar van de gladiool (of is het nou het) Er zijn er heel veel buitengemeen grappig, maar deze springt er ondermeer uit: Mensen die zichzelf liken op Facebook zijn compleet doorgeslagen
(Ook leuk net zo dom communiceren als vloggers? en Waarom praten zoveel roomblanke tieners opeens vloeiend Marokkaans? en deze after is gaande)
Maar de website van het jaar is natuurlijk: Een jaar lang scherp en to the point. Louter superlatieven. FC Kunst is de overtreffende trap van heerlijkheid. Hé, wie maakt dat FC Kunst nu eigenlijk?
Met de beste wensen, op een voortvarend 2017!
Leave a Reply