Vormen van structuralisme

Eindelijk is het zo ver: het Burgerweeshuis, het meesterstuk van architect Aldo van Eyck dat tot eind februari leegstaat, is dankzij de nomadische galerie Cityscape te bezoeken. Cityscape heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om de spannende en gevarieerde expositie Rhizome: BHW 2.0 samen te stellen in het gebouw waar Van Eyck het structuralisme uitvond.

Het gebouw bestaat uit 328 kleine en acht grotere modules, die samen een structuur vormen. Daartussenin heeft Cityscapes kunstwerken van ruim twintig hedendaagse kunstenaars geplaatst die uiteenlopende werken tonen, van keramiek en schilderkunst tot grote architectonische installaties. De werken zijn gemaakt of geselecteerd met een sterke focus op het gebouw.

Zodra je het gebouw bent binnengetreden en rond begint te lopen word je beloond door de verscheidenheid aan site-specific werken die de kunstenaars hebben gecreëerd. De objecten gaan ieder vanuit hun eigen perspectief een conversatie met de binnen- en buitenomgeving aan. Binnen en buiten worden als het ware omgedraaid. Er wordt een ode aan het gedachtegoed van Aldo van Ecyk gebracht.

(een bericht van Najiba Brakkee)

Jeroen Kramer

Jeroen Kramer heeft speciaal voor de tentoonstelling de sculptuur Meltdown Model gecreëerd. Het sierlijke object is rondom een van de draagstructuren bevestigd. Het zweeft als het ware om de draagpui heen en de bezoeker wordt zich op het moment dat hij naar dit werk kijkt bewust van de constructie van het gebouw en van de ruimte rondom het kunstwerk.

Rhizome_Simcha Roodenburg 02

In de aansluitende ruimte worden je gedachten meegenomen in een poëtisch landschap door de samenkomst van de werken van kunstenaars Simcha Roodenburg en Jean Benard Koeman. Het Stonehenge-achtige bouwsel van Roodenburg is gemaakt van ruwe donkerbruine houten planken, die in elkaar geschoven zijn en tot aan het plafond reiken.

Rhizome Jean Bernard Koeman 02

Koeman presenteert een cirkel van kwarteleitjes die op een melkglazen wand is bevestigd. Het werk sluit aan bij de koepels en de modulaire opbouw van het Burgerweeshuis. Dit werk heet Portaal (Disappearance Hole #2).

De cirkel heeft de grootte van een lp, hier en daar ontbreken er eitjes. Ze liggen verspreid over de betonnen vloer en komen overeen met de kleur en het patroon daarvan. Ze leiden je naar de cirkels die in de grond zijn verwerkt. De belichting versterkt de indruk dat de eitjes zweven. Door de bewustwording van de bovengenoemde observaties kunnen er denkbeeldige lijnen in je hoofd ontstaan die samen met de rest van de omgeving een transparant monumentaal gebouw creëren.

Hiermee is een zoektocht naar het oneindige en de eenheid van het werk naar boven komen rijzen. De eitjes symboliseren de kwetsbaarheid van het werk. De desolate ruimte is veranderd in een romantisch landschap, waar vragen over tijd en relevantie verdwijnen.

Rhizome MVRDV Glass House 01

Iets verderop staan op een sokkel glazen bakstenen te glinsteren, een detail uit de glazen gevel van de Chanel-winkel in de Amsterdamse PC Hooftstraat, gemaakt door architectenbureau MVRDV. Het accentueert de allure die de tentoonstelling uitstraalt.

Nog dieper het gebouw in, loop je tegen de voormalige keuken van het Burgerweeshuis aan. Krijn de Koning heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om met een interventie de identiteit van de keuken te veranderen in een bijzondere sculptuur. Aan de buitenkant is de originele keuken nog te herkennen, maar aan de binnenkant wordt het handschrift van De Koning zichtbaar. Zodra je het werk betreedt, worden alle zintuigen geprikkeld door compositorische elementen als kleur, vorm en lichtval.

Door de sculptuur wordt de aandacht gevestigd op de architectonische details van het gebouw en de ruimte waarin je jezelf bevindt. Er ontstaan nieuwe perspectieven en vragen omtrent de fysieke en mentale ruimte. Je bent een relatie aangegaan met de allesomvattende sculptuur. Een mooi voorbeeld is de blauwe kleur die De Koning in het werk heeft verwerkt, en die te lezen is als een verwijzing naar de buitenlucht. Hierdoor ontstaat een relatie tussen de binnen- en buitenruimte.

De eerder genoemde ode aan Aldo van Ecyk komt hier weer naar boven drijven. Nog een mooie waarneming is dat de plek, de omgeving en de vergankelijkheid van de sculptuur gezien kunnen worden als een verwijzing naar de tijdelijkheid van het aan verandering onderhevige gebouw.

Alle kunstwerken in de tentoonstelling RHIZOME: BWH 2.0 vormen samen met het gebouw een verhaal over nieuwe vormen van structuralisme. Dit alles kan slechts gelezen worden in de tijdsduur van de expositie.

Deelnemende kunstenaars: Jean Bernard Koeman, Krijn de Koning, Jeroen van Bergen, Ticho Brouwer, Eva Crebolder, Jeroen Kramer, Taro Lukas, Frank Havermans, Jurijn Hufenreuter, Jeroen Molenaar, Daniel Mullen, Remy & Veenhuizen, Hortense Lauras, Tilman Meyer Faje, MVRDV, NL Architects, Simcha Roodenburg, Sandro Setola, Kim Wawer, Dickens van der Werff, Jolan van der Wiel, Peter Zegveld, Edwin Zwakman.

De tentoonstelling RHIZOME: BWH 2.0 is t/m 11 februari te zien
in het Burgerweeshuis aan het IJsbaanpad 3. Te bezoeken op vrijdag en zaterdag van 14 tot 18 uur. En op afspraak.

About Najiba Brakkee 140 Articles
Najiba Brakkee woont in Amsterdam en werkt op project basis in de kunstwereld als pr-medewerkster en organisator. Zij ziet de kunstwereld als een avontuur en schrijft over alles wat zij onderweg tegenkomt: exposities, ateliers, beurzen en dergelijke. 

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*