Zeefdruk is weer helemaal hot sinds Vincent Uilenbroek het oeroude procédé nieuw leven inblies met een zelf gefabriceerde zeefdruktafel en een groep gastkunstenaars die daarop mochten experimenteren. De daaruit volgende expositie in de Vishal liep dusdanig in de gaten dat er sindsdien een ware wederopstanding van de zeef-, reliëf-, blind- en weetikwatvoordruk ontstond. De huidige groepstentoonstelling in het Grafisch Atelier in Den Bosch sluit mooi daarop aan.
(een bericht van Jochem Rotteveel)
Bossche Blondie Dineke van Oosten (rechts) verzamelde een groepje kunstenaars die met hun formele onderzoek nieuw licht konden schijnen op de oude druktechnieken. In het midden Martijn Schuppers die met zijn ‘Pentimenti’-prints maar liefst twee wanden had geconfisceerd. Op links een anonieme dame die op het oog ook iets lijkt te confisceren.
De fluorescerende verf op de zeefdrukken van Harry Markusse zorgen voor twee composities: een met en een zonder de UV-lampen aan. Voor de verzamelaars: alle werken zijn te koop.
Gijs van Lith deed ook mee en blies zijn vingerafdruk op tot onmenselijke proporties die hij zovaak zeefdrukte dat het a. niet meer te fotograferen was en b. de vraag oproept waar de grenzen van de zeefdruk liggen.
Koen Taselaar onderzocht de zeefdrukmogelijkheden op een inkjet print. En voila: dat kan dus.
Vincent Uilenbroek en Rob Bouwman gingen duo en combineerden zeefdruk- met schildertechnieken.
Martijn Schuppers op een van zijn wanden met een installatie in UV-licht die de onderliggende veranderingen in het schilderproces ‘aan het licht’ brengen. Vandaar de naam ‘Pentimenti’. Volgt u ‘m nog? Hier ziet u dus de composities die onder de toplaag schuil gaan. Nog niet duidelijk? Dan moet u hem even een mailtje sturen: studio@schuppers.com.
Dan komen we in de categorie blinddrukken: de bovenste twee exemplaren zijn van Dineke van Oosten.
En hier een van de blinddrukken van uw verslaggever. De plooien en vouwen van tape spelen bij het ontbreken van kleur voor een keer de hoofdrol.
En ook hiervoor moet u even uw leesbril op. De heren van Graphic Surgery hebben conform hun beeldtaal een aantal composities geblinddrukt. De term blinddruk heeft overigens niets te maken met braille. Als u met uw vingers over deze compositie gaat ontdekt u geen geheime boodschappen.
De bovenste laag van een stapel zeefdrukken die – van de zijkant bezien – toch al zo’n tien centimeter beslaan. Jannemarein Renout, voorheen weergaloos op de glitchende printers, voegt een nieuwe richting aan haar oeuvre toe.
Thomas Trum freestylet in de ruimte met stijfsel en pigment en brengt de zeefdruktechniek aan zoals wegwerkers strepen trekken op het asfalt.
De expositie ‘No/Time’ is nog te zien tot en met 29 april in de expositieruimte van Willem Twee in Den Bosch, niet geheel toevallig gelegen naast de werkplaats van het Grafisch Atelier.
Leave a Reply