Sean Scully in De Pont, wat een aangename verrassing. Wereldberoemd over de grens, ik had nog nooit werk van hem gezien. Ontspannen minimalisme; fruitig, kleurrijk, speels – al is dat laatste misschien niet helemaal juist getypeerd bovenstaand bezien. Maar de ogenschijnlijk strenge vierkanten en horizontalen ademen eerder gemak dan rigide hang naar verhevenheid. Kwast en oog in plaats van liniaal en formule. Bij binnenkomst bang! in your face de Polke’s zijn verhangen, verruild voor even grote abstracte werken van Scully en wat voor een werken – een compositorisch schilderfeest. Heel erg fijn.
Zaterdag geopend, nog te zien tot 21 augustus 2018.
www.depont.nl/tentoonstelling/sean-scully/
En dan om de hoek in de grote lege ruimte een achthoekige carousel figuratie, schilderijen van zijn kinderen.
Damn strange. Barnet Newman goes Matisse zeg maar.
Ook hier weer – compositorisch sterk en elk doek een verzameling schilderkunstige momenten, lekker geverfd.
Verder vooral veel ‘landschappelijks’, weids. Families van kleurrijke horizontalen.
En in de wolkamers een keur aan voorstudies, tekeningen, kleiner werk.
Superslimme voorstudies; door ze gepaard te schetsen en te lijsten krijgen ze hoge zelfstandige waarde.
Meesterlijk vet, prachtserie.
Met aan de overzijde een werk op koper.
Alle werken staan straf strak doordat ze op metaal zijn geschilderd. Groots goed, duur aangepakt, heb dat nou nodig? Interessante vraag; ik ben geneigd te denken van niet. Het schildert vast lekker smooth en strak en je krijgt een mooie vette oliehuid.
Maar dan dat koper: waarom?
Eerdaags opent Gunter Forg in het Stedelijk, duizendvoudig maal verf op lood. Waar ik bij Blinky Palermo’s aluminiumschilderijen devoot het hoofd boog, vermoeit de niet inhoudelijke materiaalfetisch van Forg me enorm en vraag ik me hier enigszins af of het werk er beter van wordt.
Het kan als je het kunt betalen.
- Sean Scully
Ik moet nog terug. Fijne, spannende en verrassende tentoonstelling van klassiek, haast ouderwets schilderwerk.
Tot 21 augustus 2018.
@Jeroen,
Werk van Scully was incidenteel wel te zien op oa Tefaf maar inderdaad vreemdgenoeg nooit uitgebreid in Nederland.
Aangaande je vraag van metaal en koper, dat doet wel degelijk wat met je kleur. Dat was ook de reden dat er best wat 17e eeuws werk op koper gemaakt is. Koper zou ook de droogtijd van de verf versnellen. Schilderen op aluminium brengt overigens wat andere problemen met zich mee, want olieverf hecht zich daar schijnbaar minder goed op. Dat moet eerst voorgeschuurd worden.
bij ons in de klas schilderde een gozer op glas…valt zo’n ding de dag van de opening in stukken…hij naar huis en in drie kwartiertjes terug met een nieuwe…een abstract werkje ja…die achthoek is trouwens echt lelijk…had voor de symboliek beter rond kunnen wezen…kan je het metaal zo omheen buigen…maar o wat een knullige figuratie…dat kind schuift zo die zandbak uit…op die handjes moet nog wat geoefend worden…de grootste vijand van de kunst is toch wel de witte mannelijke schilder die er op latere leeftijd nog een kind bij weet te kwasten
Ha ik dacht al, waar blijft GS, koren op zijn molen. Die achthoek is geen sterke architectonische ingreep, maar ik denk je die gebruikt om lachend op te kunnen tikken ‘kun je het metaal zo ombuigen’. Wel even zelf gaan kijken he. Op zich is er niks mis met knulige figuratie, mits goed geschilderd.