Jamaica, de kunstenaars

De kunstscene in Jamaica is bekend van muziek, de beeldende kunsten zijn niet erg zichtbaar en er is weinig infrastructuur. Het is er echt puzzelen voor kunstenaars of kunstenaars in wording.

Degene met een sterke urgentie, die niet anders kunnen dan kunstenaar zijn, zijn (deels) aangewezen op het buitenland. Sommige wonen en werken (deels) in het buitenland en geven les op een universiteit (een manier om een werk- en verblijfvergunning te krijgen). Er zijn ook kunstenaars die een galerie in het buitenland hebben of opdrachten en subsidies uit het buitenland krijgen. Zij gaan regelmatig naar het buitenland maar wonen en werken officieel fulltime in Jamaica.

Er zijn niet veel kunstenaars in Jamaica met een doorlopende studio praktijk (of zelfs een studio). Net als overal in de wereld zie je ook hier op Jamaica dat websites bouwen, grafisch ontwerp, decorbouw, architectuur en lesgeven de veel voortkomende alternatieven zijn om rond te komen. Een selectie uit de kunstenaars die ik sprak en hoe zij het doen:

Camille Chedda woont en werkt in Kingston. Ze maakt mixed media werk ze schildert op plastic tasjes, waar ze ook installaties mee maakt en daarnaast werkt ze met steenkool op papier. Ze geeft full time les bij 3 verschillende instanties. Ze zegt wel te werken in haar vrije tijd maar dat zijn meer vingeroefeningen want ze heeft geen studio, ze stort zich pas echt op haar werk en verdiept en experimenteert tijdens haar internationale residenties in de zomervakantie.

Camille Chedda

    Detail of Built-In Obsolescence, 2014, in Alice Yard.

Deborah Anzinger is een mid-career kunstenaar met een studio aan huis in Kingston. Ze maakt mixed media assemblages en installaties die vooral te zien zijn op tentoonstellingen in het buitenland. Haar werk gaat over relaties, verhoudingen en de mechanismes die we daarin ontwikkelen, over het milieu in de meest brede zin van het woord en eigenlijk dus vooral ook over de gevolgen van kapitalisme. Ze is de oprichter van NLS Kingston waarmee ze hoopt bij te dragen aan het vergroten van het kunstveld in Jamaica. Ze financiert haar praktijk met deeltijd consultancy werk en krijgt subsidies en opdrachten uit Amerika, zo ontving ze afgelopen maand de Pollock-Krasner subsidie. Haar werk hieronder is deze maand ook gepubliceerd op de omslag van de speciale editie van Caribbean Quarterly over klimaatbeheersing en educatie over duurzaamheid.

Deborah Anzinger

    Black, shriveled and full of presence, acrylic on ceramic, live Aloe Vera, 2016, in Skowhegan Residency.

Di-Andre Caprice Davis is een jonge digitale kunstenaar die ander werk doet om in haar levensonderhoud te voorzien en daarnaast maakt ze met de moderne digitale technologie die ze beschikbaar heeft vrij werk. Ze vertelt dat het haar droom is om als VJ kunstenaar een link te maken met de muziek scene in Jamaica en daarnaast te werken in de commerciële wereld. Ze werkte afgelopen jaar in Kingston met Christopher Cozier aan zijn project Home/Portal waar hij internationaal in verschillende landen samenwerkt met jonge kunstenaars.

Di-Andre Caprice Davis

    Home/Portal Kingston, 2017.

Ebony G. Patterson is een mid-career kunstenaar die woont en werkt in Kingston en Amerika, ongeveer 50/50 afhankelijk van de projecten die ze heeft. Na haar MFA is ze les gaan geven bij de Universiteit in Lexington, Kentucky. Ze heeft al jaren een galerie in Chicago. Haar werk is internationaal doorlopend te zien in tentoonstellingen, met regelmaat ontvangt ze subsidies, opdrachten en wordt uitgenodigd voor residenties. In Jamaica is ze aan het werk voor haar komende solo tentoonstelling in PAMM, Miami die opent op 8 november dit jaar. Haar werk is op het moment vooral een combinatie van mixed media installaties en assemblage tapijten. Pattersons werk gaat over de (on)zichtbaarheid van klasse, geslacht, ras en de media. In Nederland was ze te zien in de tentoonstelling Who More Sci-fi than us in KADE in Amersfoort.

Ebony G. Patterson

    Installatie uit Dead Treez, 2015: solo tentoonstelling in Museum Art & Design (MAD), NYC.

Kelley-Ann Lindo is een jonge kunstenaar, een aantal jaren afgestudeerd. Ze is aangenomen op een drietal universiteiten om haar MFA te gaan doen in Amerika maar geen daarvan biedt een volledige studiebeurs. Ze is hard bezig fondsen te werven het is nog onduidelijk of dit lukt. Op het moment maakt ze hoofdzakelijk installaties en video werk. Het werk is persoonlijk maar tegelijkertijd universeel. Jamaica (maar ook andere landen) kent veel “vat kinderen” ouders vertrekken naar landen waar het economisch beter is en laten de kinderen achter bij familie. Vaak verdwijnen de ouders in de illegaliteit en kunnen niet terugkeren en ze zijn economisch ook niet in staat de kinderen over te halen. De kinderen in het thuisland krijgen met kerst een “vat” met daarin cadeautjes. Ze dromen over hoe hun ouders wonen in dit land ver weg en wat ze daar allemaal hebben. Lindo heeft haar ouders nooit meer gezien en spreekt ze alleen via de telefoon. Ze kent alleen hun stem maar heeft geen beeld bij wie haar ouders zijn en wat hun omgeving is.

Kelley-Ann Lindo

    Love in a Barrel, 2016, in Alice Yard.

Kimani Backford is een jonge kunstenaar, een aantal jaren afgestudeerd en wordt vertegenwoordigd door Olympia Gallery. Hij heeft een studio aan huis en nodigt me uit voor een atelierbezoek waarin hij aangeeft volledig te leven van de verkoop van zijn werk. Hij woont om die reden niet in Kingston maar een uurtje er buiten waar de kosten veel lager zijn. Zijn hart en ziel liggen bij het schilderen. Ging het eerst over ruimte en architectuur nu is zijn focus op “black bodies”. Geïnspireerd door Amerikaanse schilders als Barkley L. Hendricks en Kerry James Marshall is hij op zoek naar zijn eigen stem om “zijn black bodies” in een herkenbare authentieke Jamaicaanse context te plaatsen.

Kimani Backford

    Jhene uit de “Young, black and gifted serie”, 2016, mixed media op canvas.

Leasho Johnson zie In het atelier van Leasho Johnson.

Oneika Russel is een mid-career mixed media kunstenaar. Ze geeft les bij Edna Manley College en terwijl ze succesvol werkt aan de groei van haar kunstpraktijk reduceert ze ieder lesjaar haar lesuren. Russel is de oprichter van Tide Rising Art Projects een videoblog waarmee ze aandacht genereert voor kunstenaars. Haar eigen werk is te zien zowel in Jamaica als erbuiten, zo ging ze dit jaar naar de Dakar Biennale. Het werk gaat over de beladen relatie met de zee, historisch gezien maar ook over het toerisme van dit moment. De zee verbindt Jamaica met de rest van de wereld. De verschillende panelen zijn tekeningen die ze maakte terwijl ze nadacht over de complexiteit van het Caribische gebied en verwijzen naar de beeldende cultuur van de regio en worden zo een mix van gedachten, geheugen, geschiedenis en cultuur.

Oneika Russel

    Antilles for the Antilleans: Saltwater clears/clouds the eyes, 2016, laser print op poly crepe de chine.

Petrona Morrison is een gevestigde internationale kunstenaar. Ze verdeelde haar tijd tot 20 jaar geleden tussen Jamaica en Amerika. Teruggekeerd in Jamaica gaf ze eerst les en werd later directeur van Edna Manley College voor de beeldende kunsten en is sinds kort gepensioneerd. Ze is altijd vrij werk blijven maken, vooral sculpturen en installaties, en sinds kort experimenteert ze met video. Ze geeft aan hoe fijn het is dat ze nu weer alle tijd heeft om zich volledig op haar kunst te richten. Ze laat foto’s en filmpjes zien op haar computer maar laat me achter met het verlangen dat ik haar installaties graag in het echt zou willen zien voor het volledige effect van het werk. Een installatie is helaas niet iets wat je zo even gauw uit een kast in je huis trekt.

Petrona Morrison

    Detail Reality/Representation, 2004, installatie.

Phillip Thomas is in de eerste plaats schilder en is geïnspireerd door oude meesters die hij herinterpreteert. Hij geeft aan dat zijn werk voornamelijk in Amerika verkoopt waar hij zijn galerie heeft en regelmatig heen gaat. Zolang hij 1 a 2 werken verkoopt kan Thomas prima werken en leven. Hij geeft les bij Edna Manley en heeft daarmee benefits zoals een toekomstig pensioen en hij helpt regelmatig zijn studenten door materiaal voor hen te kopen. In zijn werk in Jamaica maakt hij steeds meer uitstapjes en experimenteert met installaties waar schilderijen vaak onderdeel van zijn en met digitale prints. Zijn werk gaat vooral over de perverse geschiedenis van de nieuwe, nu oude, wereld en de complexiteit van een hedendaagse identiteit.

Phillip Thomas

    Matador 3, 2014, olie op canvas.

Mijn onderzoek in het Caribisch gebied is mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds. Mijn trip in Jamaica is mede mogelijk gemaakt door Annie Paul en dr. Deborah Anzinger. Met dank aan Ebony G Patterson en iedereen die me referenties gaf en alle kunstenaars, mensen werkend in de kunst sector en instituten die tijd vrij hebben gemaakt om mij te ontmoeten en met me te spreken over hun praktijk en ervaringen in het hedendaagse kunstveld!

About Sasha Dees 345 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*