Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Alle schilderijen hebben een witte of zwarte achtergrond en de schaalgrootte van de wat surrealistische, vaak orgaanvlees-achtige vormen is onduidelijk. De witte en zwarte vrij vlak geschilderde achtergronden zeggen: je kijkt naar een schilderij! We zitten duidelijk in het decor van een schilderij, Meduna’s werk is daardoor niet echt surrealistisch, de realiteit is overduidelijk de realiteit van het schilderij en hij doet geen enkele poging ons mee te voeren naar een andere plek. We kijken naar een afgesloten universum, een geheel. Dit versterkt hij door zijn oudere werken aan te halen, het witte vlak scheurt open en achter de verf zien we een detail van een ander werk. Soms ook schildert hij een lijn over het werk heen die refereert aan een ander werk. Ontsnappen gaat niet.

Marek Meduna speelt met genres en stijlvormen, hij haalt dingen terug uit de geschiedenis om ze van hun oorspronkelijke idee ontdaan te vullen met nieuwe mogelijkheden, of hij laat ze leeg. Kitsch en hoge kunst lopen door elkaar heen.

De tentoonstelling bevat naast schilderijen ook een berg afvalzakken en afval bakken. In een tentoonstelling probeert Meduna verder te gaan dan het ophangen van schilderijen, hij maakt een nieuw werk. In dit geval waren alleen de schilderijen voor mij genoeg geweest. Waarom toch al die vuilniszakken? Het is wellicht jammer dat die vraag zo prominent aanwezig is.

We kijken naar een geheel, waar eigenlijk niets of niemand weet waar het over gaat. Dingen groeien en vergaan, maar wat goed en slecht is, mooi of lelijk, is onduidelijk. De mens is van haar oorspronkelijke lichaam ontdaan en we zijn losse vormen geworden, deels nog opgebouwd uit organisch weefsel en deels bestaan we uit kunststoffen, er is geen grens tussen natuurlijk en kunstmatig, geen onderscheid tussen dode materie en levende materie. Ook heeft het nieuwe geheel geen waarnemingsorganen, is het niet in staat zichzelf te zien, te kennen wellicht. We kijken naar het leven dat zich niet kan openbaren via de waarneming van de mens. Het zijn vormen die geen horizon kennen, stuurloos zijn. Er is geen mogelijkheid om richting te vinden, een hopeloze poging. Is het verschrikkelijk of is het misschien helemaal okay zo?

Jaro Je Tady, De lente is hier, is te zien bij SVIT galerie in Praag t/m 20 december.

Svitpraha.org/en/program/current/marek-meduna-it-s-spring-again/ci_305/201.html

(foto’s Foto’s: Tomas Soucek en RvdL

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Marek Meduna, Jaro Je Tady (De lente is hier)

Jaro Je Tady, De lente is hier, is te zien bij SVIT galerie in Praag t/m 20 december.

Svitpraha.org/en/program/current/marek-meduna-it-s-spring-again/ci_305/201.html

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*