Museumprijs Stedelijk Museum Schiedam / Volkskrant Beeldende Kunstprijs

    Dit zijn prachtige Zoro’s, je weet niet wat je ziet. Visueel wonderfeest.

Even naar voren gehaald vanwege de actualiteit: Stedelijk Museum Schiedam is met Van Abbe en Museum Rotterdam genomineerd voor de Museumprijs, goed voor 100.000 euro voor een speciaal eigen project. Leuk voor hen, ik heb wel schik in het kleine bereikbare Stedelijk Museum om de hoek.

Stedelijk Museum Schiedam wil van het plein een ontmoetingsplek maken, Van Abbe wil met de eigen collectie verhalen vertellen over de stad Eindhoven en Museum Rotterdam gaat voor een stadsmakerslab voor kinderen. De musea zijn beduidend sympatieker dan hun plannen artistiek inhoudelijk aanspreken maar hé geld is geld, het geeft een publicitaire boost. En om in dit geval bij Stedelijk Museum Schiedam te blijven – met dat plein kan best wat worden gedaan. Loze ruimtes moet je koesteren maar de lediggang hier kan best wat terras gebruiken voor extra omzet. Of gezelligheid, zonovergoten. Of jeneverproeverij.

Stedelijk Museum Schiedam zit lekker vreemd in elkaar. De twee torens met verdiepingen en een moeilijke zolder zijn buitengemeen behapbaar. Spekkoper wed ik met Boijmans tien jaar dicht, er komen bezoekerstechnisch potentieel gloriejaren aan. Een klein maar opvallend museum en de programmering is divers. Suikerwerk en familie voor de familie en de jaarlijkse Volkskrant Beeldende Kunstprijs doet het goed bij een select publiek, loop ik altijd warm voor, dit jaar minder: kleiner gepresenteerd en de genomineerden spreken nauwelijks aan. Misschien ook juist door die schijnbaar bescheiden presentatie.

Ze kunnen leuk dwars hangen daar in Schiedam en hebben verrassend geweldig werk in de collectie. Van CoBrA tot boorolie bestaat uit waarlijk toffe combinaties om blij van te worden.

Cobra en Charlotte Schleiffert

Machtig mooie Tjebbe Beekman

Frank van der Salm vrij geassocieerd met andere witte hokjes.

Volgens mij is de presentatie van de Volkskrant Beeldende Kunstprijs kleiner dan eerdere jaren of ben ik abuis en zijn het de herinneringen die zijn gaan roesten?

Herkenbare Schilderijen Neo Matloga

Een grote wand foto’s van Lonneke van der Palen

En een groots houten theater van Funda Gül Özcan.

Voorspelling: Funda Gül Özcan wint, de publieksprijs gaat naar Neo Matloga.

De Volkskrant Beeldende Kunstprijs is nog te zien tot 16 juni.

stedelijkmuseumschiedam.nl/tentoonstelling/de-volkskrant-beeldende-kunst-prijs

Hier zit de directeur, ze klopt op het raam als je langs loopt en ze een praatje wil.

In mijn geval om me te zeggen dat er allerlei activiteiten zijn aangaande de Volkskrant Beeldende Kunstprijs. En of ik dat als ik er wat over zou gaan schrijven bij zou willen zetten. Maar natuurlijk. Bij deze. Er zijn allerlei activiteiten aangaande de Volkskrant Beeldende Kunstprijs.

Maar mevrouw de directeur – zou zulks nou niet uitgelezen zijn om te adverteren op ons onvolprezen prachtblad? Immers dit bericht zakt zo weer naar beneden. En met een advertentie kun je kiezen wat je communiceert. Ik zou kiezen voor een pakket en rouleren: Activiteiten Volkskrant Beeldende Kunstprijs wisselen met Museumprijs/Stem op Ons, Rothko en Poep meets Pindakaas.

About Jeroen Bosch 4740 Articles
Smaakmakend sinds jaar en dag: onafhankelijk kunstenaar, tentoonstellingmaker, trendbeheerder en oprichter art agent orange, artist run art agency. Eigen werk onder jeroenbosch.com Meer info zie trendbeheer.com/jeroen-bosch

8 Comments

  1. Het gaat natuurlijk precies andersom. De collages winnen de juryprijs en het publiek valt voor de ‘ontzettend knap gedaan het lijkt wel een kijkdoos’. De selectie is inderdaad mager, met het hersenloze fotografische mood-board als pijnlijk dieptepunt. Ik zou zelf adverteren voor het hele gezin met de door twee lokale tienermeisjes gecureerde selfie-tentoonstelling op de gezellige zolderverdieping, met veel doe-het-zelf interactie en een fraai gehangen Bert Sissingh.

  2. Ha die Sissingh ik keek naar de samenstelling van de jury en dacht die gaat voor de niet zo knap gedane want het gelijkt wel kunst kijkdoos. Het volk houdt meer van schilderijen. Rijksakademie versus Ateliers.
    De door lokale tienermeisjes gecureerde selfie-tentoonstelling heb ik gemist – er lag een plak welbekende pindakaas daar op de vloer. Of zijn er twee zolders? Ik vrees dat Sissingh weer op stal is gehangen.

  3. “Voorspelling: Funda Gül Özcan wint” dat was makkelijker gezegd dan gedaan heer Sissingh. Nu de volgende nog, de publieksprijs.

  4. Chapeau JB. Zelfoverschatting van onze zijde. Gebeurt wel vaker. Het blijft een gok natuurlijk. Ik hoorde op de radio dat de prijs wel is voor werk dat nog gemaakt moet worden. De stem van die van WdeW gaf trouwens de doorslag. Het moest per se een vrouw worden die het persoonlijke met het politieke verbindt. Verbaal geen partij voor de rest natuurlijk. Hoor jij nog wel eens over de Naamsverandering?

  5. Wat ik mede had genomen in mijn voorspelling natuurlijk: wie wil er nou niet het persoonlijke met het politieke verbonden zien in een prijspakker.

    Het werk voor de Prix de Rome moet nog gemaakt worden, niet alles door elkaar halen GS, de genomineerden daar gaan op basis van hun schets nu klussen. Rory Pilgrim wint.

    En natuurlijk hoor ik over de naamsverandering. Mollie is het. Naar de digitale portomonee vrolijke prent Mollie Shum Hates Her Job op de muur van de Boomgaardtstraat. Samengevat breinstorm nadenken benedenruimte “They proposed naming it MOLLIE, towards creating a more welcoming environment and conversation-based program.” Money immers is een internationalere taal dan de liefde.

  6. Prix de Rome. Het zou zomaar kunnen dat deze genomineerden het concept van een kunstprijs gaan bevragen en met een relationeel kernkunstwerk hand in hand over de finish gaan. Net als toen met de Elfstedentocht. Ze moeten nog wel even op de schilder inpraten.
    Molly (Bloom?) kan echt niet meer. Staat voor de vleesgeworden objectificatie en oneigenlijke imaginaire toe-eigening van vrouwelijke seksualiteit door het masculiene modernistische project.

  7. > Molly (Bloom?) kan echt niet meer. Staat voor de vleesgeworden objectificatie en oneigenlijke imaginaire toe-eigening van vrouwelijke seksualiteit door het masculiene modernistische project.

    Dat is precies wat ik dacht toen ik het hoorde. Op welke planeet leven deze voordenkers eigenlijk, op de planeet ivoren toren? Ook imaginaire toe-eigening is #metoo. Laat alleen al het disciplinerende karakter, schoonheid, symbool en teken.

    Der braune Wallet ware een betere keus. De geschiedenis niet de kont toekeren. Maar haaks ermede aan de haal. Maar ja Der braune Wallet is natuurlijk niet te marketen en wordt in de volksmond ras Der Braune. Red yellow and blue is neutraler.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*