Rondje Den Haag, Hoogtij #73

    Alexis Gautier, Harriet Rose Morley bij Balcony

De natuurlijke eerste stop na Station Hollands Spoor van oudsher Dürst Britt & Mayhew was dicht wegens beslommeringen op de internationale beurscaroussel, dat schiet op, first contact Hoogtij #73 (drieënzeventig! alweer) was het voor mij nieuwe sinds 2018 bescheiden furore blazende Balcony.

Piepklein maar wel met Rinus Van de Velde. Prachtig klein tekeningetje in royaal passepartout.

1646 als altijd volledig verbouwd. Ghita Skali’s Natuurlijk “The exhibition Natuurlijk familiarises you with the cultural diversity in the world of hygiene. Because who decides what is normal and what is not? How to clean your teeth or butt?”

Lachen dus: 1000den butcleaners in alle soorten en maten…

…gratis af te halen alhier na afloop van de tentoonstelling.

Achterdeel duidende speelfilm…

…en pas op hé! Onveilig kan zomaar iedereen gebeuren!

De volgende stop is Billytown dat september dit jaar haar twintigjarige bestaan gaat vieren en hier tussen twee tentoonstellingen in elementen uit de ateliers van participanten parkeert. Oudste entry [leuk om de reacties daaronder terug te lezen, over de strijd tussen Den Haag en Rotterdam, Red] hier op trendbeheer (van de veertig) dateert uit 2007. Reken ik goed 2023 min 20 is 2003…! Toen bestond trendbeheer nog niet eens! Het Rijswijk waar ik ze leerde kennen was al plek nummer 2 van vertoeven. Billytown heeft flink gereisd door de jaren alvorens hier aan het Helena van Doeverenplantsoen een meer vaste plek te vinden.

Anoniem gepresenteerde smutjes…

…verder geen touw aan vast te knopen.

Aanpandig Stichting Ruimtevaart. Die altoos mee te verhuizen kroeg is eigenlijk een soort Schouw. (De leukste anecdote die ik hoorde dit weekend ging over het Overschilderschilderij dat door Daan den Houter ooit nageschilderd blijkt te zijn. dat heet pas van je stoel vallen a) van verbazing en b) dat is pas echt een metavet kunstwerk. Waarover later wellicht meer in deze kolommen.)

Grafische Werkplaats om de hoek is leuk voor wie van erm etsen houdt. Krassen in koper. Inkten, poetsen, persen.

Hop naar Hok. Kupferberg & Kupferberg en The Fugs.

Joost Swarte is als zodanig geboren als je dat zo ziet zou je zomaar kunnen denken.

…ism is must see, toont John van Oers. Mijn dag is goed. Visueel aantrekkelijk ontsluit zijn tijdlijn zich maar het ding in de kelder is mijn favoriet:

Daar rotondet fragiel een potlood een gum en omgekeerd, tekening wordt getekent en gewist. Als mijn favoriet niet….

…de schiettent zou zijn.

Pats knal boem

Pang. Ik zocht naar dat woord. Dank.

Dan naar Parts excusez moi Parts is niet meer naar Maurits van de Laar die nu bij Parts is ingetrokken (zo voelt dat, geschiedenis is daar geschreven en nog vers) met oude favoriet Henri Jacobs, Institut de Carton en zo en altijd maar tekenen.

Ademloos… Fysiek priegelen met drukwerk ipv van met pen of inkt… Afbeeldingen van de eerste twee Mondriaans ooit verkocht verweven…

Waar Henri Jacobs helemaal niet van het concept is normaliter (min of meer) maar meer van ambacht, teken- en spelplezier, grafisch werkzaam levend experimenteren, nooit niet een stapje terug en nadenken maar vooruit, door en meer.

Een groot huldeblijk aan vaardige tekenkwaliteit, hier en daar wat al te esthetisch om te plezieren wellicht en helaas ook wat wandtapijtjes uit de printer; die kan ik echt niet meer zien. Het tapijt is de nieuwe eenzame kamerplant in whitecube. Het tapijt is de nieuwe omgekeerde video met voice-over. Het tapijt is de nieuwe keramische asbak.

    Jochem Rotteveel

Nou echt een hoogtepunt is ook Quartair – robe bleu, fond rouge #2 Negen kunstenaars ik ken er vijf niet.

Caro Rambonnet

    Jacqueline Peeters

Een schilderkunstig amalgaam wat wonderwel samen gaat.

Bij Stroom lijkt de ironiesteen van Jonas Staal te zijn afgevoerd. Against irony. Ja dat kan tegen je werken. Toch is hij mooi naar de Prix de Rome dit jaar, waar humorloos een eerste vereiste is.

Dan nog even een domper op de pret. Zelden zo een slecht humeur gekregen als door het gemier in West: Witte de With-achtige pretentie uit de muffe oude doos. Bij teveel tekst, uitleg en duiding ga ik mieren maar hier, zaal na zaal zonder ook maar ene letter aan bronvermelding, raak ik verveeld.

Nee nooit is het goed: eindelijk eens niet modieus inclusief rascistisch gemier over kleur en afkomst en regenboogvlaggetjes maar toonzalen vol oude witte mannenhobby; het is SAAI van TOEN en een gepasseerd station. Stijf gesubsidieerde zut. Waar alles eerder hier in dit Hoogtij-verslag gepassioneerd soms mank soms hobbel soms leuk soms goed of beter is – het gaat ergens over en het is gedragen door de makers zelf en dat geeft hoe dan ook een goed gevoel.

Het bezoek aan deze grafkist bezorgde me een nare smaak. Mooi voorbeeld hoe het niet meer hoeft.

Toch ook met oude held Georg Herold hé. Ik vergis me niet, ik ben niet helemaal van de straat.

Witte de With kan wel inpakken.

En ja wandtapijtjes uit de printer; die kan ik echt niet meer zien. Het tapijt is de nieuwe eenzame kamerplant in whitecube. Het tapijt is de nieuwe omgekeerde video met voice-over. Het tapijt is de nieuwe keramische asbak.
Hier met zutje op de grond.

Niels, heb jij nog een leuke foto om meer aangenaam af te sluiten?

Volgende Hoogtij over twee maanden:
hoogtij.net

Rondje Den Haag, Hoogtij #73

Als aangename afsluiter voor Jeroen dit tapijt zoals gelegd op de vloer van een audiostudio, virtuoos geschilderd door Arjan van Helmond. Een hoogtepunt.

U ziet het nog t/m 10 juni bij Heden.

About Jeroen Bosch 4740 Articles
Smaakmakend sinds jaar en dag: onafhankelijk kunstenaar, tentoonstellingmaker, trendbeheerder en oprichter art agent orange, artist run art agency. Eigen werk onder jeroenbosch.com Meer info zie trendbeheer.com/jeroen-bosch

3 Comments

  1. tof dit verslag van buttcleaners die je mee mag nemen naar tapijt ik geniet met je mee (en mijn laatste keer west was ook teleurstellend, jammer)… Hoogtij mag ik met je mse Jeroen over twee maanden, Leuk!

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*