Jota Mombaca, Charles van Otterdijk, Rudolf Herz @ West Den Haag

JOTA MOMBACA onderzocht in de hoofdtentoonstelling de architectuur en geschiedenis van het West gebouw een voormalige Amerikaanse Ambassade. Ik moet zeggen dat ik iedere keer als ik er kom een oncomfortabel gevoel heb als ik er binnenloop. Alsof ik een soort geheime gevangenis inloop of zo, griezelig.

Dat gevoel komt ook terug bij Mombaca’s werk die refereren naar de koloniale geschiedenis tussen Brazilië en Nederland maar ook naar Angel Island een migratie station (gevangenis) voor gedetineerden, o.a. veel immigranten uit China, in de baai van San Francisco. Momenteel is het (ook) een museum dat kritisch kijkt naar de geschiedenis van de Amerikaanse imperiale grenspolitiek in relatie tot ‘de Chinese Exclusion Act’ en de effecten daarvan op de Chinees-Amerikaanse gemeenschap.

Naast de hoofdtentoonstelling zijn er nog twee kleinere tentoonstellingen te zien.

CHARLES VAN OTTERDIJK groeide op in de Peel, trok zich een aantal jaren terug uit het kunstenaarschap om in de wereld van de Nederlandse drugslaboratoria voor synthetische drugs (eerst anabole steroïde voor vee later voor mensen en tegenwoordig XTC en crystal meth) in Brabant onder te duiken zo lees ik in de tekst. Brabant is ook een belangrijke onderzoeks- en productielocatie voor de high-tech industrie in Europe. De Tilburgse Universiteit schat dat de verkoopwaarde van in Nederland geproduceerde xtc en amfetamine minstens net zo hoog is als de jaaromzet ASML. Van Otterdijk ontwikkelde en produceerde lab-apparatuur waar West de eerste resultaten van laat zien.

Ik weet van politieagenten die ‘onderduiken’ in de Nederlandse drugswereld. Wat moet ik me voorstellen bij een kunstenaar die onderduikt in de drugswereld begeeft vraag ik me af. Hoezo ‘onderduiken’, anoniem? Had hij geen duurzame praktijk en heeft hij ten einde raad dit als een manier gezien om geld te verdienen om van te leven en te sparen om daarmee jaren later als het voldoende is als investering te gebruiken om werk te kunnen maken? Aangezien het nu algemeen bekend is ging hij vermoedelijk niet op zoek naar dingen die tegen de drugswereld gebruikt kunnen worden. Maar jarenlang onderduiken in die wereld dan weet je toch wel dingen die het daglicht niet kunnen verdragen lijkt me… Wat vind de gerechtelijke macht hiervan, is Van Otterdijk opgepakt nu hij in het nieuws is dat hij jarenlang ondergedoken is geweest in de drugswereld? Wordt hij nu beschermd. Wat vindt de drugswereld van het feit dat hij roept dat hij jarenlang ‘undercover’ was? Is van Otterdijk nu persona non grata, staat zijn en zijn families leven nu op het spel? Ik lees te pas en onpas van huizen die opgeblazen worden, mensen die neergemaaid worden op straat allemaal gerelateerd aan de sterk groeiende crystal meth markt in Nederland (lees ik vandaag in NRC). Dit roept toch allemaal onbeantwoorde vragen bij me op…

De Duitse RUDOLF HERZ nam een foto van Marcel Duchamp gemaakt in 1912 in München. De gekozen foto markeert zo lees ik, het moment waarop Duchamp besloot niet langer meer te schilderen. Herz gaf 100 jaar later opdracht aan 17 straat tekenaars/schilders die werken op Montmartre in Parijs er hun versie van te maken. Hier te zien voor de liefhebbers 17x Duchamp.

Duchamp blijft kunstenaars inspireren. 1912 realiseer ik me naar de portretten kijkend, was ook het jaar dat Duchamp het werk ‘Nude Descending a Staircase, No. 2’ maakte, die voor dit werk weer geïnspireerd was door ‘Human Figure in motion’ een werk dat me iedere keer weer blijft fascineren van Eadweard Muybridge (1887). Nude Descending a Staircase, No. 2 werd afgewezen door de Kubisten in Parijs, en volslagen belachelijk gemaakt toen het vertoond werd op de Armory kunstbeurs in New York. Er bestaat geen kunstenaarschap zonder afwijzing… Een eeuw later inspireerde juist dat werk Lilian Hess om het werk Duchampiana te maken, een immersief werk waar ik een pitch van zag bij IFFR en daar de Eurimages Outreach Award (IFFR Darkroom ’24) won, en zag (ervoer) in het 81e Venetie Film Festival afgelopen augustus waar het in première ging.

Alle drie de tentoonstellingen openden op 7 september het nieuwe seizoen in West en zijn nog te zien tot:

Jota Mombaca: t/m 8 december 2024
Charles van Otterdijk: t/m 10 november 2024
Rudolf Herz: t/m 10 november 2024

WEST Instituut voor hedendaagse kunst
Vml. Amerikaanse Ambassade
Lange Voorhout 102, Den Haag
www.westdenhaag.nl

About Sasha Dees 363 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

2 Comments

  1. Mooi om te lezen hoe mijn tentoonstelling de fantasie heeft geprikkeld. Al vermeld ik nergens dat ik jarenlang onder ben gedoken in de synthetische drugswereld. Ondergedoken was ik bij mijn vorige langjarige project ‘Double Centre’, waarvan delen te zien zijn geweest bij o.a. Stroom Den Haag, Stedelijk Museum Bureau Amsterdam en het Van Abbemuseum. Bij mijn nieuwe ‘Boiler Room’ project heb ik me jarenlang teruggetrokken uit de kunstwereld (niet uit het kunstenaarschap, dat is iets anders) om me te concentreren op mijn onderzoek naar de synthetische drugswereld. Onderzoek naar de geschiedenis van synthetische drugs, naar de achtergronden van de productie in Nederland en daarbij heb ik ook actieve drugslabs bezocht. Via via contacten gelegd en me altijd voorgesteld als kunstenaar, undercover was ik dus niet. En ja, desondanks heb ik ook bedreigingen ontvangen, helaas.
    Het ‘Boiler Room’ project zit dus iets anders in elkaar, maar dat anderen er hun fantasie op loslaten heeft ook weer zijn charme.

  2. lololol, @charles In het begeleidend schrijven stond dat: “je je jarenlang terug trok uit de kunstwereld om je te begeven in de wereld van de Nederlandse Drugslaboratoria. Voor het eerst keer je nu terug na extensief onderzoek naar de illegale en vaak niet ongevaarljke productie van synthetische drugs.” en in de tekst wordt de link gemaakt met het andere project “eerder trok je je ook al ruim vijf jaar terug in het grensgebied van … etc.” dus ja dat riep toch wel allerlei vragen op, ik gebruik overigens ondertuiken wel tussen aanhalingstekens maar ik maakte me toch wel – en niet geheel onterecht lees ik – zorgen over wat er dan later gebeurd met je al ben je kunstenaar. We leven toch in een gekke wereld waar toch ook best regelmatig onterecht de verkeerde mensen bedreigd worden (een goede vriend van vrienden is zo voor een ander aangezien en neergeschoten en heeft dat niet overleefd), dus dat soort dingen komen dan bij mij wel op ja bij je project. Het bijverdienen was natuurlijk een sarcastische opmerking ivm de immer slechte betalingen aan kunstenaars die niet tot de internationale top 5% horen dus niet persoonlijk bedoelt! :) fijn weekend!

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*