(Voor de werken zie Niels roundup Wild summer of Art part I)
In de grootste letters
Mooi gedetailleerde reusachtige schimmelpik AVL
Brute architectuur
Overal wat te zien
Vooral ook naast de kunst
1 bar voor duizend mensen is wat karig
Ik vermoed – dit is een stiekem geplakt werkje (de pinups dateren van ver her)
En dit…
Doorkijk naar Anouk Griffioen met rechts oud bloot
Gefeliciteerd, Rotterdam, Brutus, kunstenaars; artist driven playground start met mooi vette dubbelexpo Wild Summer of Art met tweemaal 90 kunstenaars. In Joep zijn schuren hang je geen Van Gogh – die slijten nogal snel. De instituten laten zien waar ze goed in zijn – in ieder geval niet in het presenteren van een hedendaags programma. Want zo ‘makkelijk’ kan het zijn. White Cube is verzekeringstechnisch leuk en aardig en er wordt minder makkelijk gestolen. Ook dat is hier niet heel erg aan de hand. Boijmans en Tent mogen zich schamen wat mij betreft. Hier gebeurt het wél en nog alleraardigst om te zien ook. Fijne details in de gebouwen. Alles lekker lomp en grof waardoor soms het gevoel ontstaat bij een eindexamenexpo beland te zijn. Maar tegelijk ook weer niet – op een eindexamen zijn de werken vaak te zwak.
Mooi momentum in twee delen.
brutus.nl/nl/programma/programma/wild+summer+of+art+part+i
Met ondermeer de kunstwerken bij Niels roundup Wild summer of Art part I.
lijkt eerder north sea jazz…komen ook witte rotterdammers op jaarbasis naar meer van hetzelfde kijken…kunst is wel klaar toch nu?…dat je aan het einde van je midcareer niet meer loskomt van je wat belegen signatuur ok…maar dat de nieuwe aanwas weer helemaal opnieuw meent te beginnen (colorfield, really?)…dakkademie waar ik doceerde is vanaf nu voor meer dan de helft gevuld met businessstudenten…dit wordt door de kunstenaars in spé niet als artistieke uitdaging maar als bedreiging ervaren (er zouden al kunststudenten zijn uitgelachen en kunstwerken bespot)…ik had daar ooit iemand in de klas die nog nooit van goethe had gehoord…alles vergängliche ist nur ein gleichnis
“er zouden al kunststudenten zijn uitgelachen en kunstwerken bespot” de theaterzalen blijven leeg, voor een goed potje cabaret rept men zich naar afstudeerparties. Wishfull thinking van jou hand vrees ik GS. Kunst is van oudsher een roomblank feest. Van north Sea Jazz weet ik het niet, nooit geweest.
Maar je schrok (foto’s werken Brutus bij Niels’ beeldverslag) van Donald Schenkel colourfield? Niet doen, neem op tijd je pilletje en kom kijken; prachtige lokatie en volgens mij heerlijk instapmodel kwalitatief hoogwaardige Rotterdams pallet kunst.
Mooie plek, ik hoop dat het zo afgeragt blijft van binnen. Denk dat het 25 jaar geleden nog beter op zijn plek zou zijn geweest. Dat hele gebied is helaas half Berlijntje aan het spelen in combinatie met een megalomaan commercieel spelletje van een stel duffe korte termijn managers. Wat een hebbeding dat blauwgekleurde jaren 80 garagebloot. Die zou ik met liefde in mijn muffe kelder ophangen. Ik zie in ieder geval uit naar de volgende tentoonstelling.