Atelier Harit Srikhao

LIAP gastkunstenaar

Atelier Harit Srikhao

Harit Srikhao is net als Sam Clague in LIAP via het meerjaren Pazifik-Leipzig programma van het Goethe Instituut. COVID is ook Srikhao gunstig gezind, zijn 3 maanden residentie werd door Goethe verlengd met 3 maanden extra omdat de volgende kunstenaar niet vanuit Thailand naar hier kan komen en Srikhao niet terug naar Thailand kan en hier vast zit. Hij blijft hier werken tot eind maart 2021 en heeft extra tijd om naast Leipzig ook tijd door te brengen in Berlijn en hoogst waarschijnlijk ook Nederland voor een aantal dagen als COVID dit toelaat.

Shrikao vertelt dat hij opgroeide in politiek tumult en machtsstrijd tussen monarchie, militair bewind en politieke partijen, de invloed en manipulatie van Amerika in Thailand en van religie en in het bijzonder Boeddhisme en Hindoeïsme. Niet zichtbaar voor hem als kind maar wat duidelijker werd naarmate hij ouder werd. (Voor de geïnteresseerden: “Feudalisme, Warlord, Eagle” door Nattapol Jai Jing, ISBN 978-616-7667-88-1)

Atelier Harit Srikhao

    Schoolclass (ouder werk)

Het oudere werk waar we over praten tijdens het studiobezoek laat duidelijk die “coming of age” en politieke “awakening” zien. In zijn eerste series werken Whitewash (2015-2016) en Mt. Meru (2017), analyseert hij vooral zijn herinneringen als tiener en reflecteert op hoe hij nog onbewust beïnvloed werd door de propaganda en ceremonie. Zo vertelt hij over zijn ervaring als 15 jarige jongen waar hij met zijn ouders deelnam aan de Big Cleaning Day (op youtube kan je er filmpjes van zien) in Bangkok na de protesten op 19 mei 2010 waar men opriep tot nieuwe verkiezingen.

Duizenden mensen raakten gewond, er vielen tientallen doden en de Central World Plaza brandde af. In de serie werken herinterpreteert hij zijn vrolijke herinneringen aan die dag erop terugblikkend als jong volwassen man met een politiek bewustzijn.

In de series speelt hij met de vorm, esthetiek en het kleurenpalet in de fotografie die gebruikt wordt voor propaganda en ceremonie, en met het gegeven dat de Monarch gepropageerd wordt als “de personificatie” van Boeddha en onsterfelijkheid en daarmee verering en gehoorzaamheid afroept. “To his point” ik herinner me dat ik als twintiger door Thailand trok werkelijk overal en nergens portretten van Bhumibol of zijn familie zag, je ging nergens zonder hem. Het werd een running joke: “And yet another Bhumibol portrait, and why not…” en we aan het eind van de dag aan elkaar vroegen hoeveel portretten heb jij vandaag gezien. Hij gebruikt ook de militaire driloefeningen en jonge cadetten als metafoor voor een volk wat geen afwijkend gedrag mag en kan vertonen. Binnen het kunstveld is er veel zelfcensuur vertelt hij maar de jongere generatie is, mede door reizen buiten Thailand, internet en sociale media op de hoogte van verschillende politieke en sociale systemen wereldwijd. De afgelopen jaren zijn er veel protesten en demonstraties waar het militair bewind gekritiseerd wordt en er om democratie gevraagd wordt waar het vooral de middelbare scholieren zijn die de straat op gaan. Ook vandaag (13 oktober) de dag van het overlijden (2016) van de overleden Monarch, de langstzittende Koning ter wereld: King Bhumibol Adulyadej (Rama IX) aka King Bhumibol the Great. Hij vertelt me tijdens de lunch het nieuws dat de leider van een aangekondigd protest gearresteerd is, in een poging het de mond te snoeren. Srikhao zelf haalde als opkomend kunstenaar in 2017 de internationale pers nadat een aantal werken uit de series Whitewash en Mt. Meru werden gecensureerd en verwijderd uit de galerie in Bangkok waar hij een solo tentoonstelling had.

Atelier Harit Srikhao

    Gecensureerde tentoonstelling in Bangkok (2017)

Atelier Harit Srikhao

    Serie Mt. Muru

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

    Serie Whitewash

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Hier in de Rundgang op de Spinnerei toonde Srikhao onder andere Bangkok Wet Dream, een meer recente serie (2019) over mannelijkheid en de dominantie van mannen specifiek in uniform die “het gezag” vertegenwoordigen. Ironische foto’s van geüniformeerde mannen in voor hun gezaghebbende functie in homo erotische poses en scenes. Srikhao werkt naast zijn praktijk als kunstenaar ook regelmatig als commercieel fotograaf in de creatieve en mode-industrie en werkt als kunstenaar samen met ontwerp en mode collectieven. In deze serie is dat ook het geval en werkt hij samen met een ontwerpcollectief uit Bangkok. De serie wordt dit jaar uitgebracht in een lijn van commerciële textiele producten (handdoeken, tafelkleden) die te koop zullen zijn in warenhuizen.

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Met hem pratend realiseer ik me dat ik ondanks dat ik er wekenlang rondtrok weinig tot niets echt weet van Thailand. Ik kras deze weken hier in de residentie een beetje op de oppervlakte door gesprekken met hem. Als kunstenaar wakkert hij hernieuwde interesse aan. Ben benieuwd of ik de komende decennia de tijd die nodig is om er meer over te leren ga nemen of dat ik maar berust in het feit dat ik niet alles weten kan van wat er in de wereld gebeurd, en geïnteresseerd maar onwetend blijf…

Terug naar de studio, verdiept Srikhao zich tijdens zijn verblijf in onderwerpen die zijn interesse hebben: “body” en “memory”, en andere invalshoeken om daar iets mee te doen in zijn werk. Ik zie Europese beelden van naakten die door Europa gebruikt werden en worden als propaganda. Hij onderzoekt die lijven zelf, het geografisch landschap, klimaat en dieet hebben allemaal invloed op onze fysiek. Hij is geïntrigeerd door de fysieke verschillen en proporties die hij zegt te ontdekken ten opzichte van de fysiek die hij kent. Hij zegt er nog niet uit te zijn of- en wat hij met die rare andere lijven hier uit Europa kan, ze zijn anders, vreemd, en vooralsnog oncomfortabel om mee te werken. Hij zegt zich de komende tijd ook veel meer in detail in techniek en fotografisch experiment te gaan verdiepen en wil zijn praktijk verbreden door ook met bewegend beeld te gaan werken.

Er is dus meer dan genoeg waar hij aan wil en kan werken om de nog komende vier en een halve maand door te brengen. Hij is uitgesproken over hoe zijn interesse in de politieke situatie in zijn land er is als persoon en als bewoner van dat land maar hij wil niet als politiek activist in zijn praktijk als kunstenaar geframed worden. Fair enough, het is al heel wat om als twintiger en opkomende kunstenaar tot ‘de kritische politieke stem’ van een heel land, cultuur en politiek systeem gebombardeerd te worden. Zo’n stem dan te moeten vertegenwoordigen in allerlei formele settings en conferenties is vaker niet dan wel te vinden in toekomstdromen van kunstenaars. Srikhao heeft veel humor en gevoel voor ironie ook als persoon wanneer we als groep tijd met elkaar doorbrengen, samen koken, eten of boodschappen doen. Die humor en ironie zal ongetwijfeld altijd in zijn werk doorsijpelen. De samenwerkingen met de creatieve industrie is ook iets wat bij hem past en waar hij zich thuis voelt. Hij zal zijn weg wel vinden als kunstenaar “punt”, werkend in het medium fotografie, zonder dat hij door de internationale kunstwereld vastgepind kan worden als sociaal politiek activistisch kunstenaar uit Thailand. Srikhao, die zich ontworstelde aan de druk van gedragsregels in eigen land, zal zich niet laten definiëren door wie dan ook maar zelf wel bedenken wie hij is en wil zijn als persoon en als kunstenaar. Wat mij betreft is dat ook precies wat hem zo bijzonder maakt, hij laveert met een beminnelijke glimlach, rustig maar vasthoudend, tussen alle regels, canon, definities, vooroordelen, kunst en commercie door en baant zijn eigen pad. Ik heb in ieder geval mijn wandelschoenen vast aangetrokken: de paden op de lanen in…. LETS GO HARIT!

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Atelier Harit Srikhao

Harit Srikhao (1995, Pathumtani, Thailand) begon te fotograferen als tiener en volgde tijdens zijn middelbare school jaren de Angkor workshop door Antoine van Agtmael (directeur Magnum Photos). Hij behaalde een BA in Photograpy and Applied Art aan King Mongkut’s Institute of Technology Ladkrabang (Bangkok, Thailand) en een MFA Photography and Visual Design van de Nuova Academy di Belli Arti (Milaan, Italië). Na een 4 maanden stage in Berlijn keerde hij terug naar Thailand waar hij woont en werkt in Bangkok. Srikhao is internationaal tentoongesteld in solo en groep tentoonstellingen in Azië, Noord en Zuid Amerika, Australië en Europa o.a. in FOAM Amsterdam als winnaar FOAM talents (2017). Zijn werk is gerecenseerd en beschreven in magazines als FOAM en Apeture en er zijn diverse boeken met zijn werk verschenen, de eerste publicatie werd genomineerd voor de ICP Infinity Award.

Srikhao.com

About Sasha Dees 345 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

1 Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*