Vorige maand opende bij Concordia in Enschede de eerste van een nieuwe reeks tentoonstellingen waarin curator Petra Boonstra steeds twee kunstenaars bij elkaar brengt waarvan het werk behoorlijk van elkaar verschilt. Kappe kent u wellicht nog van haar zomerpresentatie bij PARK in 2018 en ook Van Noort kwam al vaker hier voorbij in de kolommen. De insteek van de serie is steeds twee solopresentaties met tijdens de opbouw uitgebreid tijd voor uitwisseling en experiment.
Beide kunstenaars houden van werken op lokatie. Van Concordia kregen ze drie weken onafgebroken de tijd om tot iets nieuws te komen, welk een luxe! Helaas gooide een coronabesmetting roet in het eten en moest Kappe na twee dagen opbouw terug naar huis om uit te zieken. Daardoor viel de gezamenlijke opbouwperiode voor een groot deel in het water maar uiteindelijk stonden er tijdens de opening op 3 juni toch twee sterke presentaties.
T/m 14 augustus a.s.
Concordia.nl/beeldende-kunst/kunst-in-dialoog/
Samen met dochterlief mocht uw correspondent elk weekend afreizen naar Enschede voor hand- en spandiensten.
Terwijl de losse elementen van Marleen Kappe geduldig wachtten op beterschap.
Tijdens de opening was Marleen (rechts in het geel) weer helemaal beter. Op links een van de drie nieuwe muurschilderingen die Petra van Noort maakte in Concordia. Portretten van meisjes en vrouwen die heel graag influencer willen worden op Instagram maar die ondanks duizenden gepostte foto’s amper volgers hebben.
Marleen Kappe uitgebreid aan het woord over de tekenachtige manier van werken waarmee ze haar installaties in de ruimte zet. Het werk oogt strak maar is eigenlijk heel los en schetmatig opgebouwd. Als installatie lijkt het te gaan over archictectuur in verval, niet per se heel opbeurend. Net als de vlezige vingers waarmee de dames van Van Noort zich vastklampen aan hun telefoon. Misschien zit daarin wel het raakvlak tussen beide presentaties, ze hebben iets dystopisch.
Geweldig detail, subtiel en heerlijk piepknor ineen.
Haarfijn, als altijd, in de detaillering.
Twee werken op papier waarbij ik vergeten ben om wat foto’s van dichtbij te maken, dus vooral even zelf gaan kijken.
Petra van Noort vertelt over eindeloos, en vrij deprimerend, scrollen door de krochten van Instagram.
Ook uw correspondent mocht een bescheiden bijdrage leveren. Voor het eerst een grotere variant in de serie wandsculpturen die ik samen met Petra aan het maken ben waarin we een door haar geschilderde Instagram landschap combineren met een handgezaagde tekst die ik vond in mijn spamfilter.
T/m 14 augustus a.s.
Leave a Reply