Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Su Hui Yu (蘇匯宇) presenteert wanneer ik aankom in Taipei zijn voorstelling ‘The White Waters’ bij C-Lab (meer info over deze fantastische plek onderop). Hij maakte het in 2019 in opdracht van de Performa Biënnale in New York. Alle voorstellingen hier zijn allang uitverkocht maar hij nodigt een groep collega’s, kunstprofessionals en vrienden uit voor de generale repetitie en ik mag ook komen.

White Waters is een adembenemend eerbetoon aan toneelschrijver Tian Chi Yuan (de eerste gedocumenteerde student in Taiwan met AIDS) die een homo-erotische bewerking maakte van het hoofdstuk ‘Flooding of Jinshan Temple’ uit de Ming Dynastie klassieker ‘Legend of the White Snake’. Het verhaalt over de romance tussen Xu Xian (Popcorn) en Bai Suzhen (Jong Yi-ling / 鍾苡綾), een slangengeest, in menselijke vorm dankzij magische krachten. Een moerasschildpad, Fa Hai (Liu I-ling / 劉奕伶), in de menselijke vorm van een boeddhistische monnik die, boos op Bai over iets dat jaren eerder is gebeurd, probeert de relatie te verstoren en verbreken.

Net als zijn andere werk waar ik al eerder over schreef hier in de kolommen is ook dit werk weer een sensuele, beeldende interpretatie van een werk uit de voor Taiwan cruciale jaren tachtig vertaald naar het Taiwan van 2023.

De overheersing van Taiwan door Japan (1895-1945) komt ten einde als Japan aan het einde van WOII verslagen worden door Amerika. De nationalisten in China o.l.v. Chiang Kai Shek, worden in diezelfde periode verslagen door de communisten in China en kiezen – in navolging van Koxinga (Ming Dynastie) die verslagen door de Qing Dynastie naar Taiwan vertrok en in 1662 daar dan weer de Nederlandse overheersers versloeg – het hazenpad naar Taiwan. In Taiwan worden de Chinese nationalisten in eerste instantie welkom geheten maar dat gaat gauw over als ze vervolgens het land bezetten en in 1949 de staat van beleg, hier bekend als de ‘White Terror periode’ afkondigen. Het beleg wordt pas in 1987 opgeheven. Taiwan wordt in de jaren tachtig een democratie met vrije verkiezingen waar men kiest tussen de Nationalistisch Partij (KMT) die de Republiek China opeist, en de Democratische Progressieve Partij (DPP), opgericht in 1986, die een onafhankelijk Taiwan opeist. Taiwan maakte sindsdien een razendsnelle economische groei door (Asian Tiger) en werd wereldleider in het ontwikkelen van supersnelle chips (die dan weer alleen geproduceerd kunnen worden met de machine van het Nederlandse ASML). Anno 2023 is Taiwan het toneel voor de ingewikkelde politieke dans tussen economische grootmachten Amerika en China die beide de positie als wereldleider opeisen met Taiwan en diens kennis voor het ontwikkelen en het fabriceren van de supersnelle chips, nodig voor zo ongeveer alles tegenwoordig, als inzet. (Meer over de geschiedenis van Taiwan: Forbidden Nation A History of Taiwan van Jonathan Manthorpe. St. Martin’s Griffin, 2005-2009, ISBN 978-0-230-61424-6.)

De jaren tachtig is een politieke periode waar Hui Yu veelvuldig naar refereert in zijn werk net als thema’s als homoseksualiteit, gender, liefde, lust, leven, dood die ook in dit werk weer te herkennen zijn. We volgen het verhaal in beeld en live-dans/beweging waar drie schermen in verschillende grootte bestaande uit meerdere TV schermen (9, 6 en 4) in een grit op wielen door de ruimte heen bewegen voortgeduwd door ‘Fa Hai’ die reageert op de beelden van ‘Xu Xian’ en ‘Bai Suzhen’ en soms wel tussen hen in lijkt te kruipen en een ‘verstorend’ element van het beeld wordt. Als publiek beweeg je met ‘Fa Hai’ en de beelden op de verrijdbare grits mee door de ruimte heen op een (prachtige) score van Blaire Ko / 柯智豪. Beeld, dans/beweging, score en het publiek worden elkaars deelgenoot en maken samen ‘The White Waters’.

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Beyond Architecture — Fieldoffice Architects + 7 Artists in MoCA Taipei

Architectuur zo leer ik in de lopende tentoonstelling bij MoCA Taipei is in Europa als term al in gebruik sinds de Grieken en wordt vanaf die tijd in Europa gezien als ‘hoge kunst’. De term voor architectuur in het Mandarijn “建築” die vandaag wordt gebruikt, werd pas geïntroduceerd in Taiwan tijdens de periode van de Japanse overheersing (1895-1945). Het geeft de context van koloniale modernisering aan de sindsdien vergelijkbare professionaliteit en begrip van ‘architectuur’ in Taiwan.

‘Een gelijkwaardige samenwerking brengt harmonie en geluk voor alle deelnemers.’

‘Gewone mensen’ zo stelt de tentoonstelling zien ‘architectuur’ vaak als niets meer dan een object in hun leven. Een object heeft een functie en gebruik en laat vaak ook zien wie we zijn en kan mede onze identiteit vormen. Een object kan verschillende betekenissen hebben voor verschillende mensen en een betekenis kan weer verschillend worden geïnterpreteerd. Architectuur is uniek maar ook universeel. Neutrale architectuur bestaat niet, het begrip en de kennis over architectuur is niet eenduidig en kan gedefinieerd worden door mensen van buiten de architectuur. Dat maakt architect een gemystificeerd beroep.

Deze tentoonstelling toont werken van zeven kunstenaars in dialoog (ontmoeting, samenwerking, of botsing) met de architectuur ontworpen door Fieldoffice Architects. Fieldoffice is opgericht door architect Sheng-Yuan HUANG in Yilan. Er zijn wellicht lezers die het werk ‘Making Place in Yilan. Connecting Sky, Water and Mountain’ gezien hebben op de Venetië Biënnale in 2021. De tentoonstelling prikkelt het publiek om na te denken over de vragen: wat is architectuur, en wat is het doel ervan in de hedendaagse wereld?

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

Standplaats Taiwan: Presenting Partners

SU HUI YU
Het werk van Su Hui Yu was eerder te zien in Nederland bij IFFR (2017/18/19/21), Cinedance (2022), 1646 in Den Haag (2021/22) en Jan van Eyck Academy (2022). Meer over zijn werk: https://www.suhuiyu.com/

TAIWAN CONTEMPORARY CULTURE LAB (C-LAB)
C-Lab is een fantastische plek voor experiment en innovatie gevestigd op een oud militair terrein in het Da’an District, het complex kreeg in 2018 een culturele bestemming. Er zijn meerdere platforms op het terrein Hui Yu wijst ons op een presentatie plek in een ander gebouw, voor VR/AR en AI projecten. Tot 2027 worden drie culturele experimentele platforms gefaseerd opgezet met themalaboratoria, co-creatieruimtes, tentoonstellings- en performancelocaties, sociale- en educatieve activiteiten, internationale residentiefaciliteiten, wordt het complex helemaal gerenoveerd, een sociale innovatie hub in the making voor het verbinden van de Taiwanese en internationale kunst en cultuur scène. https://clab.org.tw/en/about/

No 177, Sec. 1, Jianguo S. Rd., Da’an Distr.
Taipei City 106, Taiwan
T: +886 2 87735087
E: info@clab.org.tw

MUSEUM OF CONTEMPORARY ART TAIPEI (MOCA Taipei)
MoCA opende in 2001 en presenteert Taiwanese en internationale multidisciplinaire kunst in hedendaagse media als fotografie, digitale media, video-installaties, architectuur en ontwerp. MoCA is gehuisvest in een als erfgoed aangemerkt gebouw uit de Japanse koloniale periode (1895 – 1945). https://www.mocataipei.org.tw/en

DANK:
Mijn verblijf in Taiwan is mede mogelijk gemaakt door The Department of Cultural Affairs, Taipei City Government, en het MoCA Taipei, met dank aan CP Yen voor het maken van de connectie met MoCa Taipei’s directeur Sappho Loh. Mijn accommodatie voor lang-verblijf is mogelijk gemaakt door Treasure Hill Artist Village en Trendbeheer. MoCA Taipei en Treasure Hill Artist Village/Taipei Artist in Residency vallen beide onder het bestuur van the Taipei Culture Foundation.

About Sasha Dees 345 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

1 Comment

  1. Dank je, Sasha, voor al deze inspirerende verslagen, observaties en impulsen!
    Super spannend, dat met het woord ‘architectuur’ in het taiwanees Mandarijns. De idee van architectuur in de eurocentrische traditie is ook ‘jonger’ dan we aannemen. Zoals aangetoond door bijv. Alberto Pérez-Gómez. Zijn artikel “Architecture, a Performing Art, Two Analogical Reflections” stelt in de inleiding al een andere opvatting voor: “We have been taught that the word “architect” comes from the Greek and means “master builder”. But perhaps it is not that simple. The term “architect” also occurs in Greek drama, where it describes someone who leads others in ordering actions.” Daarin staat onder meer: “Vitruvius describes his understanding of the origins of architecture in a few insightful paragraphs at the beginning of his second book of De Architectura. He understands this “space” as a clearing in the forest that makes possible language and culture, one that will eventually become the political space of the city (the polis, the urbs). His story starts with a spark from heaven, one generated by the wind in a storm: it is a gift whose origin is the divine breath of nature.” Onze westerse, europese voorstelling van architectuur vind zijn oorsprong in de Renaissance. “However, it is easy to demonstrate that prior to the 19th-century architects generally understood their “work” and ethical responsibility to be kindred to “performance,” including the “actualization” of buildings, gardens, ephemeral structures, fireworks, wonder-producing machines, etc. – all works of architecture insofar as they all framed the possibility of cultural orientation. Not only the building of such works, but even their continuing maintenance, their “durability” (Vitruvius’ firmitas), was the architect’s responsibility.”.
    Ik lees graag meer over de betekenis van (het woord) architectuur in Taiwan en bijvoorbeeld de Carrribean.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*