“Australian arthouse movie
This is a movie with a message in, and the message is ‘beware’. This is not a movie for watching, this is a movie for laying down and avoiding.”
Binnenkort in het filmhuis: Somersault
Heidi kruipt bij stiefpapa in bed. Oei, dat vindt mama niet leuk. Op naar de trailertrash om haar nymfomanie te botvieren. Heidi zet een roze bril op. Heidi komt Joe tegen, de eerste knul die haar niet als een konijn bespringt. Zou Joe homo wezen? Of is het liefde, met alle complicaties van dien? Heidi is als een stuwmeer: pittoresk, maar er zit een vuilnisbelt onder de oppervlakte. Joe kijkt door wat rood glaswerk en verkent zijn homoseksuele kant. Heidi compenseert het gebrek aan empathie (kijk daar, een aboriginal-kindje met asperger!) met haar eerste triootje.
“Somersault” betekent salto, dus komt Heidi uiteindelijk weer met beide benen op de grond en zijn we terug bij af.
De relevante test is om Somersault te vergelijken met 106 menuten aan achter elkaar gemonteerde Neighbours. (Uitslag: Neighbours wint.)