Diametraal tegengesteld aan de leegte van Minimal Myth in de centrale Bodonzaal – zie eerder beeldverslag – hangt in de buitenzalen een schitterende serie verf op doek van Duitse schilderkoningen van weleer. Die twee tentoonstellingen vormen sterk contrast, een prachtcombi en een feest om weer te zien.
boijmans.nl/nl/7/kalender/calendaritem/1146/de-collectie-duitse-kunst-van-kiefer-tot-henning
Een selecte greep:
Beng! Prachtwerk Wege V van Kiefer uit 1975. Hier zie je dat hij het kon. Een combinatie van technieken. Ambacht, gedrevenheid, schilderlust, energie, drama. Een werk dat staat als een huis. Klopt als een zwerende vinger.
Opweg naar de megalomanie het monumentale onderwerp letterlijk genomen door de massieve architecturale opzet. Centraal dat ontluisterende paletje dat als in een stripverhaal de titel illusteert. Dem unbekantten Maler uit 1982.
En dan deze beeldende wartaal in prikkeldraad. Pseudodiepzinnige oorlogsroerselen gevat geillustreerd. ‘Wohin wir uns wenden im Gewitter der Rosen, ist die Nacht mit Dornen erhellt’ (1998) Toemaar. Even plat als het groot is: 3,80 bij 7,96 meter.
Schilderfabriek Jörg Immendorff levert plaatjes. 80-jahriger Geburtstag (von Brecht), 1978 Opmerkelijk, zo gedateert als dit aandoet.
Dit is zoooo goed. Dit moet je zien, ruiken, horen, voelen. 1897, 1987 van Georg Baselitz. Alleen hier al om zeg ik gaat dat zien.
De drummende dwerg uit Oost-Duitsland A.R.Penck. Alom tegenwoordig tijdens Fuchs Van Abbe periode. Elk museum moest er een paar hebben. Je hoort en ziet er – gelukkig – nooit meer niks van. Maar dit is een verdraaid puik schilderij. Veelal te terloops, het bewaren niet waard en rijp voor de kliko ademt dit zeggingskracht. Zo hoort Penck. Fijn om te zien.
Dahn, Dokoupil en een wat machteloze Kippenberger (beeld) (The Happy End of Franz Kafka’s “Amerika” in Boijmans in 1994 is een van mijn favoriete Boijmans tentoonstellingen ooit.)
Henning. Heb ik niets mee. Schilderwerk vermeubelen, waarom?
De eerste fatsoenlijke Gunter Forg moet ik nog zien. Mede groot gemaakt door Fuchs door buitensporig veel aandacht in het Van Abbe en Het Gemeentemuseum. Ik meen dat Forg als dank Het Stedelijk toen Fuchs daar de scepter zwaaide een paar honderd werken kado gaf. (Jep, 125 aquarellen en 22 schilderijen.)
Waar Richter bij mij onbeperkt krediet heeft.
Hop. Onbeperkt klassiek.
Door Polke ben ik ‘aan de kunst’ gegaan. 1985, Van Abbe. Een tentoonstelling samen met Eric Fischl of Blinky Palermo. Welk van die twee kan ik me niet meer herinneren en ik vind het niet zomaar terug. (Mijn andere grote held en nog steeds uit die vormende jaren is overigens Palermo.) Die Polkezaal links bij de entree staat me nog glashelder voor ogen. Verf op hoogpolig roze tapijt. Ik denk Fischl – volgens mij had Palermo een een-tweetje met Armando.
Oude liefde roest niet, latere Polke ben ik straf minder gaan waarderen.
Verder in de tentoon nog (ondermeer) Eberhard Havekost, (WAAROM in hemelsnaam) Neo Rauch, Peter Feiler, Sebastian Gögel, Peter Feiler […]
boijmans.nl/nl/7/kalender/calendaritem/1146/de-collectie-duitse-kunst-van-kiefer-tot-henning
ja tuurlijk ga ik daar nog heen of s t al bijna afgelopen?
t/m 30 september 2012
,en man man man, je moet die werken in de serra-zaal ook gaan zien! die zijn ook goed jongen!
(en geeneens een kaartje voor nodig ook nie)
Ja vliegtuig daar was ik zeker – voor de vakantie alweer, mijn bezoek was van meer dan een maand terug ongeveer.
Geen city jewels te zien daar. Wel een multomap met een afbeelding ervan…
En voor de deur natuurlijk.
Hè hè, ik ben blij dat ik niet de enige ben die dit wel erg goed vond. Wel meer gedateerd dat het minimalisme dat ik raar vermengd vond met meer contemporaine geestverwanten (die hebben ook weer andere referenties die verloren gingen door de juxtapositie (excusez le mot)). Maar toch wel ERG goed, ik vond de titel (citaat Bachman) van het schilderij van Kiefer wel brilliant. Misschien iets te letterlijk uitgewerkt, maar naadloos passend in zijn toenmalige praktijk!
Ik begrijp niets van de kritiek op Kiefer/Bachman. Ben enorm onder de indruk. Misschien mijn Duitse bloed…