…then we take Berlin

kerk (500x333)

Correspondent in den vreemde Jochem Rotteveel ging na een week Kolderveen snel de boer af op weg naar het alom bewierookte Gallery Weekend in Berlijn. En God zag dat het goed was, want uw correspondent mocht op uitnodiging van Galerie Bart in de Berlijnse Sint Janskerk aan de Auguststrasse werk maken tijdens de opening van het weekend. Galerie Bart lanceerde in de kerk ‘I Amsterdam, You Berlin’, een gelegenheidstentoonstelling met zes galeries uit Amsterdam en Berlijn. Vanaf de kansel zag de toeschouwer Berliner en Amsterdammer galeristen gebroederlijk naast elkander bivakkeren en leek het er bijna op alsof er nauwelijks verschil is tussen de Duitse en de Nederlandse kunstwereld.

(Een bericht van Jochem Rotteveel.)

bolhuis en dekkers (500x375)

Initiatiefnemer Galerie Bart verhuist binnenkort naar een nieuwe locatie aan de Elandsgracht in Amsterdam, maar legt ook in Berlijn zogezegd zijn piemel op tafel. Frode Bolhuis was onlangs nog te zien in een spannende duo met Manu Baeyens bij Galerie Helder en exposeert hier gerieflijk naast en tussen Femke Dekkers van wie het werk mij immer blij stemt.

witteveen

Ook helemaal uit Amsterdam kwam het team van galerie Witteveen dat mooi werk ophing van onder andere Eva Roovers en Ron Amir.

Pien en Kim (500x375)

Pien Rademakers van de gelijknamige galerie had kort van tevoren nog een belangrijk kunstenaarsevenement in Nederland gehad, maar was dit keer wijselijk van de fles afgebleven en kon zo ondanks een kort nachtje nog behoorlijk fris voor de dag komen. Kim Uittenhout van Galerie Bart rook althans geen kegel.

kinderen blazen (500x356)

Leven als God in Duitsland en exposeren in een kerk: Herr Jarmuschek van de gelijknamige galerie doet het gewoon. Uit zijn stal komt dit werk van Dieter Lutsch. Cilinders met gekleurd water borrelen schuim op en vormen voor de kinderen een grote bellenblaastrip.

an die arbeit (500x331)

Maar er moest ook gewerkt worden dus an die/der/dem Arbeit. ‘Fleeting’ zou het werk gaan heten, dat met zijn korte levensduur tot zondagavond evenveel over vergankelijkheid ging als de afbeelding zelf.

Fleeting (375x500)

Na 3 uur stond het erop en kreeg de maker eindelijk de dringend gewenste Flasche Rotwein in handen (die hij later op de avond onder de armen van een aangewipte Aldo van den Broek weer zag vertrekken).

gesprek willem (500x369)

De volgende dag zou er een dialoog zijn tussen de beide landen over het schemergebied dat cultuurverschil heet. Kunstenaar Willem Besselink ging in uitmuntend Duits in op de monoloog van Herr Jarmutschek en poogde typisch Duitsigheden te ontrafelen. Maar Herr Jarmutschek wist ook niet waarom die Duitse kunstdocent zo belangrijk blijft voor de carrière van zijn student, terwijl er voor het tegendeel zoveel te zeggen valt, aldus prachtig verwoord door Guus Vreeburg.

Een andere prangende vraag; waarom de Berlijnse galeries zo verrassend tuttig zijn in de selectie van hun kunstenaars? Herr Jarmutschek anekdoterde hoe hij op Duitse beurzen altijd de Nederlandse deelnemers van verre herkent. Nederlandse galeriehouders houden nu eenmaal meer van uitgesproken kunst, maar de Duitse van geld.

Besselink’s punt over het verschil tussen de Berlijnse kunst- en galeriescene werd spoedig gevolgd door de kip-ei-discussie: volgt de verzamelaar de kunstenaar of andersom? Deze en andere onderwerpen kwamen in ruim anderhalf uur voorbij, maar toen was uw correspondent al door zijn hoeven gezakt, terwijl er nog zoveel te bestieren was.

Joseph Kosuth (500x374)

Een kleine WTF-erlebnis had ik bij de tentoonstelling van Joseph Kosuth bij Sprüth Magers die een van de kleinere ruimtes had volgehangen met werk dat beter lijkt te gedijen bij een less is more-benadering. Gebukt onder de warmte van zoveel neon vergat ik welhaast de teksten te lezen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Neu (500x375)

Ter hoogte van de Philipsstrasse trof ik een bouwkeet aan die zowaar dienst deed als expositieruimte. Aangewakkerd door de onconventionele buitenkant liep ik snel naar binnen om even snel weer naar buiten te lopen. Misschien is het voor u wel raak als u de volgende keer bij Neu over de drempel stapt.

Site specific  (500x375)

Gelukkig valt er op straat ook genoeg schoons te ontdekken. Kunst waar je bij staat.

Brutto Holger (375x500) (2)

Even langs bij onze vrienden van Brutto Gusto. Prachtig in zijn eenvoud stond daar tentoongesteld een cluster vazen van Ritsue Mishima, waar Holger Niehaus bloemen aan toevoegde en een verse print van maakte.

Van de Torstrasse weer terug naar de Auguststrasse waar ik mijn persoonlijke hoogtepunt beleefde bij de show van Carsten Nicolai in galerie Eigen + Art. Geënt op Nam June Paik hing Nicolai tl-buizen op tegen de achterwand van de galerie die, geprojecteerd op schermen, vervormden door grote heen-en-weer zwaaiende armen met magneten. Like so:

Eigen + Art overall (375x500)

De staven met magneten zwaaien heen en terug en creëren verstoring van de geprojecteerde buizen op beeld:

Eigen Art detail (500x372)

De conceptuele pracht werd vergroot door een aangename bromtoon in de beweging van de staven. Een verademing tussen alle brave Berliner burgermanskunst die je om de paar meter naar het hoofd werd geslingerd alsof het de haven van een Franse badplaats betrof.

Eigen Art lab (500x375)

Eenmaal warm geworden van Eigen + Art toog ik naar het gelijknamige ‘Lab’ dat de galerie een paar meter verderop in de voormalige Joodse meisjesschool heeft opgetrokken, waar ik een twee-drie-dubbel-dimensionale installatie en architectuur van Jürgen Mayer H. aanschouwde.

de kennedys (500x374)

Een verdieping lager trof ik tot mijn verbazing een heus Kennedymuseum aan. Voor 5 euro kun je onder andere de stamboom bewonderen. Ik had er geen 5 euro voor over, dus meer dan een foto van de toegangspoort met een wegschichtende deurwachter kan ik u niet bieden.

Reading en waiting (500x375)

Nog een verdieping lager was de rode stippenbrigade al langs geweest. De titel van het verkochte werk bleek een voorbode voor wat mij een paar deuren verder te wachten stond.

Vrouw in bed  (500x380)

Bij Morgen Contemporary Project Space lag Mia Florentine Weiss in bed. Zij lag daar al vanaf donderdagavond voor haar performance Peace never sleeps. Fris bepoederd en gepedicuurd vraagt zij de mensen naar hun veilige haven in deze globaliserende, immer feesboekende wereld.

Op de eerste plaats in haar onderzoek stond het bed en zo kwam het dat Mia tussen de zure lappen belandde tijdens de afgelopen Documenta, alwaar het startsein werd gegeven voor een jaarlange, rondtrekkende bed-in. Mia mag wel oppassen voor doorligplekken, dus af en toe kwam de achtersteven omhoog en klapten de ledematen uit.

vrouw bed strekt (500x375)

Bovenstaand verslag is uiteraard verre van compleet, maar gelukkig liepen er nog andere correspondenten in de stad die verderop in dit bulletin u van meer schoons kunnen berichten.

About [Redactie] 9028 Articles
Berichten in Trendbeheer kort en ingezonden verslagen van gelegenheidscorrespondenten.

6 Comments

  1. @venv
    Je hebt helemaal gelijk, ik heb er ‘Femke van wie het werk’ van gemaakt ipv ‘Femke wiens werk’; geen idee wat de auteur daarvan vindt, wellicht komt hij met een nog betere oplossing.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*